Δεδομένου ότι δημοσιογραφικά κινούμαι σε διάφορους χώρους,
από το αθλητικό και κοινωνικό κομμάτι, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και ως “ελεύθερος
σκοπευτής”, θα απαντήσω στα ερωτήματα με βάση την “social” δραστηριότητά μου. Θέματα και
ειδήσεις, δηλαδή, που δημοσίευσα μέσα από τους προσωπικούς μου λογαριασμούς στα
social
media, ακριβώς
γιατί θεώρησα ότι κάλυπταν τις προϋποθέσεις των ερωτημάτων και ένιωσα πως θα
ήθελα να μοιραστώ με την διαδικτυακή κοινότητα. Όσον αφορά την πιο ενδιαφέρουσα
είδηση, θα επιλέξω τις αλλαγές που φέρνει ο νέος Κ.Ο.Κ. σε πρόστιμα και
κατηγοριοποίηση παραβάσεων. Είναι γνωστή η συστράτευση μου σε κάθε αγώνα που
έχει να κάνει με την προώθηση της σωστής οδικής συμπεριφοράς και καθετί που
θεωρώ ότι μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση, θα με βρει σύμμαχο. Έτσι,
η αυστηροποίηση των ποινών και η αφαίρεση διπλώματος για παραβάσεις όπως διαβαθμίσεις
στις παραβάσεις
σε χαμηλής, μεσαίας και υψηλής επικινδυνότητας και
ταυτόχρονα η μείωση ορισμένων προστίμων ήταν μια είδηση που υποδέχθηκα με πολύ
ενδιαφέρον και την μοιράστηκα αμέσως. Το ενδιαφέρον πλέον μετατίθεται στον
βαθμό εφαρμογής των νέων μέτρων, αλλά και στον βαθμό επιρροής στην οδική μας
συμπεριφορά, για την οποία υπόσχομαι πως δεν θα πάψω να αγωνίζομαι.
Στις πλέον ενδιαφέρουσες ειδήσεις, θα εντάξω και όλες τις
δράσεις της Pressing Team που συνεχίζει τις προσπάθειες να αξιοποιεί τον αθλητισμό ως
κοινωνικό εργαλείο για μια καλύτερη ζωή, αλλά και το υπέροχο ταξίδι του “Reunion”, του πρώτου μου
μυθιστορήματος, που θα συνεχιστεί και το 2018, μέχρι να κλείσει ο κύκλος του με
την κυκλοφορία του επόμενου.
Σε απολύτως προσωπικό επίπεδο ήταν τόσο η πιο χαρούμενη όσο
και η πιο λυπητερή είδηση που μετέδωσα το 2017. Η πιο χαρούμενη, όχι μόνο του
έτους, αλλά της ζωής μου ολόκληρης, ήταν σαφέστατα η γέννηση του γιου μου. Η
πιο ευτυχισμένη και έντονη εμπειρία, τα κορυφαία συναισθήματα που έχω ζήσει
ποτέ και που πιστεύω ότι δεν θα έχει ούτε κατά ιδέα κάτι που να το πλησιάσει.
Σε αθλητικό επίπεδο, το Χρυσό Μετάλλιο της Εθνικής Ελλάδας στους Ολυμπιακούς
Αγώνες Κωφών της Σαμψούντας, ενώ σε επαγγελματικό, το τέλος μιας –σύντομης,
ευτυχώς- περιόδου ανεργίας.
Όσο για την πιο λυπητερή στιγμή, η απώλεια μιας φίλης που με
συνόδευε από τότε που άρχισα να περπατώ και που για περίπου 35 χρόνια ήταν
δίπλα μου, ως στήριγμα, συμβουλάτορας, πηγή θάρρους και έμπνευσης, προστάτιδα.
Μαζί της χάθηκε και ένα μεγάλο κομμάτι της εφηβείας μου.
Τι θα ήθελα για το 2018; Μακάρι να ήμουν αισιόδοξος ότι θα
είναι όλες οι ειδήσεις που θα μεταδώσουμε χαρούμενες. Η ζωή, βεβαίως, έχει όλες
τις όψεις και θα πρέπει να το αποδεχθούμε. Έχοντας αυτό στο μυαλό, θα ήθελα να
είμαστε υγιείς, καθαροί πνευματικά και αγαπημένοι, να προσέχουμε ο ένας τον
άλλο και στο τέλος του έτους να μετρηθούμε και να είμαστε πάλι όσοι ξεκινήσαμε.
Σε επαγγελματικό επίπεδο, να φροντίσουμε να μεταδίδουμε σωστά και
διασταυρωμένες ειδήσεις, να αποφύγουμε την ανθρωποφαγία και τον κανιβαλισμό, να
αφήσουμε στείρες αντιπαλότητες και μικρότητες και να αναζητήσουμε συμπράξεις με
ανθρώπους που μαζί μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μας λίγο καλύτερο.
Ο Γιώργος Αράπογλου είναι δημοσιογράφος, μέλος της pressing-team και
συγγραφέας του αστυνομικού μυθιστορήματος Reunion