Μαμά,υπάρχει ο Άγιος Βασίλης ;

Της Τατιάνας Σταθακάρου

(βρεφονηπιοκόμος στα εκπαιδευτήρια Χουρδάκη και blogger)

Χριστούγεννα! Αγαπημένη εορτή όλων των παιδιών.Και ποιος δεν περίμενε τις γιορτινές αυτές μέρες,τον Άγιο Βασίλη; Παραδεχτείτε το.Όλοι όταν μάθαμε ότι δεν υπάρχει,χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας. Όλοι αγαπήσαμε την χοντρούλικη αυτή μορφή,με την κατάλευκη γενειάδα, τα κόκκινα ρούχα και την περιμέναμε κάθε Χριστούγεννα για να πάρουμε το δώρο μας.Τι γίνετε όμως,όταν τα χρόνια έχουν πια περάσει,και αντί για τους γονείς σου,είσαι εσύ αυτός που χώνει τα δώρα κάτω από το δέντρο;NAI!Xωρίς να φοράς κόκκινα,χωρίς γενειάδα και χωρίς (απαραίτητα) μεγάλη κοιλιά.Λέγεσαι γονιός.Ακούς στο υποκοριστικό μαμά ή μπαμπάς και κάποιος στο σχολείο του παιδιού σου, διέρευσε ότι δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης. Και έτσι απλά,σε ξεσκέπασε.Τι κάνεις λοιπόν;Παραδέχεσαι το πανέμορφο αυτό ψέμα, ή κουκουλώνεις ένα ψέμα με ένα ακόμη ψέμα;

Παραμυθένια Χριστούγεννα από το φακό της Έρης Παπαποστόλου

 Φωτορεπορτάζ  Ερωδίτη Παπαποστόλου

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν κι όλα τα μαγικά πλάσματα αρχίζουν να ζωντανεύουν. 

Οι Πολικές Αρκούδες στέκουν αγέρωχες επιθεωρώντας, αφού είναι οι φύλακες των Χριστουγέννων. Ο Άγιος Βασίλης καλεί τα παιδιά που δεν έκαναν αταξίες να ανεβούν στο τρενάκι και να περάσουν μέσα από το τούνελ του για να τον συναντήσουν σε ένα ονειρικό κόσμο. 

Τα πολύχρωμα αλογάκια χορεύουν μέσα σε γιορτινές μελωδίες και μια μαγική σκάλα οδηγεί μικρούς και μεγάλους ψηλά, ανάμεσα στα αστέρια, σε ένα παραμύθι με κουκλίστικα τραπεζάκια και μαγικές μπότες που τους προκαλούν να ρίξουν τις ευχές τους και να ανακαλύψουν τις εκπλήξεις της χρονιάς που πλησιάζει.

Η Μαριλένα Παπαδοκωνσταντάκη «έπλεξε» τα όνειρα της και δικαιώθηκε

Ακολούθησε τα όνειρα της και πέτυχε

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο και στο Πινάκιο

Δεκάδες είναι τα ρεπορτάζ που αναφέρονται στην ανεργία των νέων, τόσα πια που πολλοί από τους τηλεθεατές πλέον πατούν άλλο κουμπί στο τηλεκοντρόλ προκειμένου να δουν μια πιο «ενδιαφέρουσα» είδηση στο «απέναντι» κανάλι. Ωστόσο λίγα είναι εκείνα τα ρεπορτάζ  που επιδεικνύουν πως οι νέοι ενεργούν μέσα στην κρίση και δημιουργούν από μόνοι τους ευκαιρίες, αφήνοντας πίσω τους την ανεργία…για τα καλά. Η Μαριλένα Παπαδοκωνσταντάκη είναι μία από αυτήν την γενιά που πρωτοστάτησε πατώντας όμως στην οικογενειακή και κατ’ επέκταση ελληνική παράδοση. Τι κάνει η Μαριλένα; Ασχολήθηκε με την οικοτεχνία, με το παραδοσιακό βελονάκι με το οποίο δημιουργεί ονειρεμένα σχέδια αλλά και κοσμήματα. Η ίδια μιλά στο Πινάκιο για την δραστηριότητα της, αλλά εξηγεί τους λόγους που οι Ελληνίδες πέταξαν ή αν θέλετε παραμέρισαν το βελονάκι…Τέλος στέλνει το δικό της μήνυμα στους συνομηλίκους της οι οποίοι φαίνεται να βρίσκονται στις συμπληγάδες των μνημονίων!

Ο σκιτσογράφος Σπύρος Μουρατίδης μας εύχεται καλές γιορτές με τον δικό του τρόπο

Ο Superman ψωνίζει με την Wonder-Woman και ο Batman διαλέγει γατοτροφή για την Catwoman

Κείμενο – Φωτογραφίες: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος

Στην καμένη γη των Εξαρχείων περπάτησα σήμερα και συγκεκριμένα στην οδό Σουλτάνη, όταν πολύχρωμες εικόνες βγαλμένες μέσα από σελίδες των κόμικ ξεπετάχτηκαν μπροστά μου αιφνιδιάζοντας με ευχάριστα…

Εξόριστοι στίχοι

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Το φανάρι παραλίγο να ανάψει κόκκινο και το πέρασα αστραπιαία με τεταμένη την προσοχή μου στο δρόμο…μια ακόμη ημέρα στην γκρίζα φυλακή που την αποκαλούν πρωτεύουσα για να φτάσω στην δουλειά μου. Οι δείκτες του ρολογιού φάνταζαν ορκισμένοι εχθροί την στιγμή εκείνη αφού με τρόπο χαιρέκακο έδειχναν δέκα λεπτά μπροστά από την ώρα που έπρεπε να είχα ξεκινήσει την εργασία. Έτρεχα, φρέναρα, προσπερνούσα σχεδόν με λύσσα αλλά δεν έφτανα…και η αγωνία με είχε κυριεύσει…Δεν είναι άλλωστε και εποχές για να δίνεις το παραμικρό δικαίωμα και έτσι έπρεπε να πλάσσω μια πειστική δικαιολογία αφού ήμουν ξανά εγκλωβισμένος από άλλα αμάξια σε έναν ακόμη ερυθρό σηματοδότη.

Όλα γύρω μου φάνταζαν γκρίζα και ο μόνος ήχος που άκουγα ήταν η δικιά μου κόρνα άντε και του (εκάστοτε) οπίσθιου μου  οχήματος συνέβη κάτι πραξικοπηματικό μέσα στο δικό μου αυτοκίνητο.

Ασυναίσθητα είχα ανοίξει το ραδιόφωνο και ίσως από την νευρικότητα μου δεν είχα προσέξει πως δεν άκουγα πια ειδήσεις από το συνεχές ζάπινγκ… και παλιές νότες ξεπήδησαν από το πεντάγραμμο, ξεχύθηκαν από τα μικρά ηχεία του Yaris και φτάνανε σαν λαθρεπιβάτες στα αυτιά μου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά  με ταξίδεψαν σε σκηνές του παρελθόντος, στιγμές σκονισμένες από την λήθη αλλά εξόριστες επειδή ήταν πολύ στενόχωρες.

Ωστόσο αφέθηκα και δραπέτευσα μαζί τους άθελα μου και παρασύρθηκα τόσο που άρχισα να ψελλίζω Κι αν φωνάξω τ’ όνομά σου, θα κοιτάξεις στα κλεφτά
και θα κάνεις για φαντάσου, πως δε με θυμάσαι πια. Κι αν ρωτήσεις πώς περνάω
θα σου πω δυο ψέματα. ένα πως δε σ’ αγαπάω. κι ένα πως σε ξέχασα…

Ήμουν σε άλλη διάσταση, σε άλλο χωρόχρονο… όταν στο διπλανό κάθισμα κυριαρχούσε η όψη σου, το χαμόγελο σου, το άρωμα σου πλημμύριζε το αμάξι… Το τραγούδι με ανάγκασε να φωνάξω το όνομα σου, αλλά μια κόρνα μου σκέπασε την λέξη…αυτή τη λέξη που είναι συνώνυμη της πιο μοναδικής έννοιας του έρωτα για εμένα… Ξέρεις κάτι; Το μικρό ραδιόφωνο μου θύμισε πόσο πολύ απείχα από ότι πιο ονειρικό είχα ποτέ δίπλα μου.

Με αυτές τις σκέψεις πάρκαρα έξω από την δουλειά, ανέβηκα δέχθηκα τις παρατηρήσεις για την αργοπορία μου αλλά δεν τις άκουγα. Ξέρεις γιατί;

Επειδή  τριγύριζαν στο νου μου  οι εξόριστοι στίχοι μα κι εσύ…Σε τι όφειλε ο εξοστρακισμός που είχαμε επιβάλει ο ένας στον άλλον;

«Μια ζωή, ένα φιλί»: Το βιβλίο που «γκρεμίζει» το ταμπού της γυναικείας κακοποίησης

Θάνος Κονδύλης - Όλη η αλήθεια  πίσω από το μακιγιάζ

Ο Θάνος Κονδύλης υπογράφει το "Μια ζωή, ένα φιλί"

Τόλμησε και έσπασε την σιωπή! Χρησιμοποιώντας την συγγραφική του πέννα έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλες τις κακοποιημένες -και μη- γυναίκες.

Ο συγγραφέας Θάνος Κονδύλης μετά από μήνες έρευνας και μαρτυρίες που κατέγραψε και βασιζόμενος σε μια αληθινή ιστορία έγραψε το «Μια ζωή, ένα φιλί», ένα βιβλίο που σπάει τα ταμπού και μπήγει βαθιά το μαχαίρι στην αλήθεια.  Σε μια αλήθεια που βρίσκεται δίπλα από όλους εμάς και ταυτόχρονα την εξορίζουμε μακριά μας. Σε μια αλήθεια που βασιλεύει πίσω από τις καλά κλειδωμένες πόρτες…αυτή της κακοποίησης των γυναικών!

Ο Θάνος Κονδύλης μιλά στο Πινάκιο για το νέο του συγγραφικό εγχείρημα αλλά και για την κοινωνική αποστολή που αυτό έχει…να αποτελέσει ένα εγχειρίδιο προστασίας, μια ασπίδα για αυτές τις γυναίκες ή αν θέλετε να τους δείξει την πόρτα διαφυγής από το δαιδαλώδη λαβύρινθο της κακοποίησης.

 Συνέντευξη: Στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο και στο Πινάκιο

Ο συγγραφέας τονίζει πως η αλλοτρίωση του μυαλού αλλά και οι πρόσκαιρες αποδράσεις είναι οι δύο άξονες των ομόκεντρων φαύλων κύκλων που έχουν αρχή και τέλος την βία…

Μέσα από την Θάλεια την πρωταγωνίστρια του βιβλίου «Μια ζωή, ένα φιλί» θα  υποστούμε –ως αναγνώστες- έμμεσα την βία αλλά και θα αποδράσουμε από αυτήν με Μέσο τον αληθινό έρωτα.

Στην συνεχεία παρατίθεται το α’ μέρος της συνέντευξης του Θάνου Κονδύλη στο Πινάκιο, το επόμενο θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα μετά όμως τα Χριστούγεννα στις 27 Δεκέμβρη…

Καλή σας ανάγνωση

Γυναικεία κακοποίηση, ένα θέμα που δύσκολα αγγίζει κανείς κι όμως εσείς το μετενσαρκώσατε σε βιβλίο. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας ώθησαν να το κάνετε;

«Η βία είναι κατακριτέα από κάθε άποψη. Η βία ενάντια στις γυναίκες είναι και κάτι παραπάνω: είναι κολάσιμη με κάθε τρόπο κι από κάθε άποψη. Είναι εντελώς απίστευτο το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα υπάρχουν άντρες που, για να επιβάλλουν τη γνώμη τους στις συζύγους τους, καταλήγουν στο μόνο μέσο που θεωρούν σωστό, δηλαδή τον ξυλοδαρμό και γενικά τη βία. Λοιπόν, όταν πληροφορήθηκα ένα τέτοιο γεγονός στο φιλικό μου περιβάλλον αποφάσισα να κάνω κάτι· να γράψω γι΄ αυτό. Και το έκανα, για να καταθέσω στους αναγνώστες τη δική μου στάση ζωής απέναντι σ΄ αυτό το βδελυρό φαινόμενο που κατατρώει τα σπλάχνα της ελληνικής οικογένειας».