Στον αστερισμό των κύκλων του life style…και φέτος η Eurovision! Κρίμα…!

Το Πινάκιο σύγκρινε τα τραγούδια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με αυτά της χθεσινής βραδιάς της Eurovision… και αναρωτιέται γιατί παύτηκε ο θεσμός που παρήγαγε καλλιτέχνες και τραγούδια ποιότητας; Και γιατί να μην υπάρχει απευθείας ανάθεση του νικητή στο διαγωνισμό της Ευρώπης; 

Σίγουρα δεν είμαι ειδικός για να μιλήσω για την Eurovision…Για να ακριβολογούμε είμαι ο τελευταίος που μπορεί να εκφέρει άποψη, ωστόσο από το βήμα που μου δίνεται θα το κάνω...κι αυτό επειδή έχω βαρεθεί τους ειδήμονες -χρόνια τώρα- να προσπαθούν να θεοποιήσουν άσματα τα οποία δεν έχουν καμία τύχη.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…Πριν από λίγο άκουσα το τραγούδι που προκρίθηκε –άργησα λίγο, αφού χθες προτίμησα σαν γνήσιο αρσενικό να δω μπάλα…

Το Rise Up…θα μας εκπροσωπήσει…Αδιάφορο και ίσως λίγο καλύτερο από τα υπόλοιπα τραγούδια που διαγωνίστηκαν χθες…

Και αναρωτιέμαι πόσες πιθανότητες έχει ένα τραγούδι να διακριθεί, όταν δεν αρέσει και αν το ακούσει κάποιος στο ραδιόφωνο σίγουρα θα αλλάξει σταθμό


Υποκειμενικό...ή μήπως όχι;

Θα μου πεις…πως είναι θέμα υποκειμενικό αν σ’ αρέσει εσένα ή όχι… Να σας πω που διαφωνώ;  Όταν είχε πάει η Παπαρίζου δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην ανέβαζε την ένταση του ραδιοφώνου του κάθε φορά που άκουγε το Number 1, σίγουρα στο Rise Up δεν θα συμβαίνει αυτό…φαντάζομαι!

Με αυτό το παράδειγμα θέλω να πω, πως το ωραίο έχει μια βάση, έναν κοινό παρανομαστή… μια γυναίκα δεν παύει να είναι ωραία και ας μην ταιριάζει στο δικό σου γούστο…

Το Rise Up για μένα είναι άχρωμο και αδιάφορο τραγούδι…(για μένα πάντα) 

Stop στο θεσμό του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης...Πράσινο φως στο life-style της Ελλάδο-eurovision

Αυτό όμως που πραγματικά με βγάζει έξω από τα ρούχα μου είναι ότι όλη η διαδικασία γίνεται σε συγκεκριμένους κύκλους και εξηγούμαι αμέσως…Δεν μπορεί να λες σαν ΕΡΤ ή ΔΤ  -όπως θέλετε πείτε την -πως καταργώ το θεσμό Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, λόγω ύφεσης και υποστηρίζω αυτό το project της Eurovision…είναι αδιανόητο και θαρρώ πολύ δαπανηρό . Θα μπορούσε ο νικητής του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης να συμμετείχε απευθείας στο διαγωνισμό…γιατί πίσω από αυτόν δεν θα κρύβονταν δισκοφραφικές ή άλλες εταιρείες…οι καλλιτέχνες θα ήταν αυτοδημιούργητοι  (και όχι «υπηρέτες» του life-style), ενώ τα τραγούδια τους θα ήταν πιο αποδεκτά στην νεολαία…Και σίγουρα το φεστιβάλ δεν έχει τόσα έξοδα όσο μια βραδιά Eurovision...

Αν δεν σας πείθω κάντε το εξής πείραμα…Σταματήσε στο δρόμο 20 νεαρούς και νεαρές και βάλτε τους να ακούσουν το Rise up και στο καπάκι «της Άρνης το νερό»…και ρωτήστε τους ποιο από τα δύο τους αρέσει και ποιο θα διάλεγαν για Eurovision.

Αφού ακόμη συνεχίζουμε να θέλουμε την Eurovision και να την υποστηρίζουμε ας το κάνουμε με συνείδηση…και να στείλουμε μια φορά ένα τραγούδι που πραγματικά θα το γουστάρουμε εμείς και όχι ο χώρος των Media…

Ας κάνουμε μαζί το crash test…

Θα σας βάλω δύο τραγούδια που έχουν αποσπάσει τις δύο πρώτες θέσεις από διαφορετικούς θεσμούς…Το τελευταίο νικητήριο τραγούδι του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με αυτό που κέρδισε χθες την 1^η θέση και θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Eurovision…Ειλικρινά ποιο σας αρέσει πιο πολύ;  Το «Φανταστικό Ταγκό» ή το «Rise Up»; 

)

Στην συνέχεια του μικρού μας τεστ σας παραθέτω το τραγούδι «Της Άρνης το νερό» και το «Κανένας δεν με σταματά», το πρώτο ακούστηκε στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης και το άλλο χθες στο πλαίσιο της Eurovision…τα συμπεράσματα και φυσικά οι απόψεις δικές σας…αν κάνω τόσο λάθος τι να πω; Ζητώ δημόσια ΣΥΓΓΝΩΜΗ

)