Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Θεόδωρος Κοκκινίδης: Ο Monsieur Tissot της Ελλάδας

Ο Θέοδωρος Κοκκινίδης επί τω έργω

Πόλος έλξης το μουσείο των κέρινων ομοιωμάτων του στην Καβάλα ακόμη και από ανθρώπους του εξωτερικού


Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Ο Οδυσσέας Ελύτης, η Μαρία Κάλλας, η Τζένη Καρέζη, η πριγκίπισσα Νταϊάνα, ο Μάικλ Τζάκσον, ο Τζόνυ Ντεπ, ο Μίμης Πλέσσας, η Βούλα Πατουλίδου, ο Θοδωρής Ζαγοράκης κ.α περιμένουν να σας συναντήσουν στην Καβάλα και συγκεκριμένα στο χωριό Κηπιά στην Ελευθερούπολη.
Πρόκειται για κέρινα ομοιώματα τα οποία κατασκευάζει ο Θεόδωρος Κοκκινίδης ο οποίος θεωρείται ο μεσιέ Τισώ της Ελλάδας.
Ο ίδιος μιλάει στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ (πρόκειται για θέμα που έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό)  για την τέχνη του και γιατί αυτή είναι μοναδική, για την πόλη του την Ελευθερούπολη, για τις φιγούρες που τους έχει δώσει κέρινη οντότητα αλλά και πως αντιδρούν μικροί και μεγάλοι μπροστά από τα εκθέματα του.
Μάλιστα μας αποκαλύπτει πως το μουσείο με τα κέρινα ομοιώματα του έχει γίνει πόλος έλξης πολλών επισκεπτών και από το εξωτερικό. Ξεχωριστό δε κομμάτι είναι οι αντιδράσεις όσων έχουν δει τα κέρινα ομοιώματα του εαυτού τους.
Ο κ. Κοκκινίδης εξηγεί πως  ο Μίμης Πλέσσας, η Ζωζώ Σαπουντζάκη, ο Θοδωρής Ζαγοράκης αλλά και η Βούλα Πατουλίδου έχουν επισκεφθεί το μουσείο και έχουν ποζάρει προκείμενου να φιλοτεχνήσει τα κέρινα τους ομοιώματα.


Σίγουρα ένα μουσείο διαφορετικό από τα άλλα…ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στο να το δημιουργήσετε;
«Το να δημιουργώ είναι μία εσωτερική ανάγκη για μένα. Έτσι λοιπόν το να γίνει ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων ήταν κάτι σαν φυσική εξέλιξη αφού τα έργα μου δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται σε ένα εργαστήρι, αλλά ήθελα να μοιράζομαι με  συνανθρώπους μου την χαρά της δημιουργικότητας».

Πόσα χρόνια ασχολείστε με την γλυπτική κεριών;
«Από παιδί είχα ασχοληθεί με τέχνες, με  ζωγραφική ,έχοντας αγαπημένο θέμα τον άνθρωπό. Στα 16 γνώρισα την τέχνη των κέρινων ομοιωμάτων όπου και δημιούργησα το πρώτο μου έργο. Σήμερα,39 πια ,περισσότερο παθιασμένος από ποτέ με την τέχνη αυτή».
Είναι μια τέχνη μοναδική;
«Είναι μία τέχνη σπάνια που πρέπει κανείς να την αγαπάει πολύ για να ασχοληθεί μιας και χρειάζεται ,πέραν των άλλων, τεράστια υπομονή».

Γιατί το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων το ανοίξατε στην Καβάλα, στην ιδιαίτερη πατρίδα σας και όχι σε κάποιο αστικό κέντρο που σίγουρα θα είχε μεγαλύτερη προσέλευση κόσμου;
«Το μουσείο εδρεύει στο χωριό μου ,στα Κηπιά Ελευθερούπολης Καβάλας.  Εξ αρχής πίστευα ότι η τέχνη αυτή έχει δύναμη και όταν και ο δημιουργός στέκεται απέναντι σε αυτήν, αλλά και στο κοινό ,με συνέπεια ,αγάπη, σεβασμό ,τότε αυτό αγκαλιάζεται στο μέγιστο. Αποφάσισα να δημιουργήσω το Μουσείο στην ιδιαίτερη μου πατρίδα  για να τιμήσω τον τόπο μου όπου  ο κόσμος από πολύ νωρίς στάθηκε με θέρμη απέναντι στο έργο μου αλλά και σε εμένα το ίδιο».

Το μουσείο σας αποτελεί πλέον και ένα ορόσημο για την περιοχή;
«Από την πρώτη στιγμή το κοινό αγκάλιασε το μουσείο. Έκπληξη  για μένα ήταν ότι σε μικρότερο διάστημα από όσο φανταζόμουν του μουσείο γνωστοποιήθηκε και στις γειτονικές χώρες και όχι μόνο ,όπου πλέον πλήθος κόσμου το επισκέπτονται τόσο από το εξωτερικό όσο και από την Ελλάδα».

Ποια είναι τα πρόσωπα που έχετε φιλοτεχνήσει;
«Τα έργα αυτή την στιγμή είναι 23. Το κέρινο ομοίωμα του , Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ανδρέα Παπανδρέου, της Μελίνας Μερκούρη, του Οδυσσέα Ελύτη, της Μαρίας Κάλλας, του Γιάννη Τσαρούχη, της Αλίκης Βουγιουκλάκη, της  Τζένης Καρέζη, του Κώστα Βουτσά, της Ρένας Βλαχοπούλου, του Μίμη Πλέσσα, της Ζωζώς Σαπουντζάκη, του Θοδωρή Ζαγοράκη, της Βούλας Πατουλίδου, της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, του Τζόνυ Ντέπ, της Αντζελίνα Τζολί,  δύο ομοιώματα του Μάικλ Τζάκσον ,ένα από την περίοδο του 1992 και ένα από την περίοδο του 2005, της Μαντόνα, του Έλβις Πρίσλευ, της Γουίτνυ Χιούστον αλλά και η δική μου κέρινη φιγούρα».

Κάποιοι από τις προσωπικότητες έχουν δει τα κέρινα ομοιώματα που τους έχετε φτιάξει και αν ναι πως αντέδρασαν;
«Ο Μίμης Πλέσσας, η Ζωζώ Σαπουντζάκη, ο Θοδωρής Ζαγοράκης αλλά και η Βούλα Πατουλίδου έχουν επισκεφθεί το μουσείο και έχουν ποζάρει προκείμενου να φιλοτεχνήσω τα κέρινα τους ομοιώματα.  Αντιμετώπισαν το έργο μου με σεβασμό και εκτίμηση όπως άλλωστε αντιμετωπίζω και εγώ τους ίδιους».

Πόσος είναι ο χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί ένα έργο;
«Όλοι φαντάζονται ότι τα ομοιώματα δουλεύονται κατ ευθείαν στο κερί. Στην πραγματικότητα το έργο πρέπει αρχικά να δουλευτεί στον πηλό. 


Μετά γίνονται καλούπια από το πήλινο έργο όπου μέσα στα καλούπια πέφτει χυτό το κερί. Ακολουθείται μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται μεγάλη υπομονή αλλά και να έχει κανείς αναπτύξει και άλλες δεξιότητες πέραν της γλυπτικής, μέχρις ότου το δημιούργημα φτάσει στην τελική του μορφή .


Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 6 μήνες».

Αυτή την στιγμή δουλεύετε κάποιο νέο  πρόσωπο;


« Έχει λίγες ημέρες που ολοκλήρωσα το ομοίωμα της Γουίτνυ Χιούστον οπότε και δεν έχω προλάβει ακόμη να περάσω στο επόμενο. 
Οι σκέψεις είναι πολλές όμως ακόμη δεν έχω κατασταλάξει».


Σας έχουν ζητήσει να «δημιουργήσετε» κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα;
«Έχει συμβεί αρκετές φορές τόσο από επισκέπτες του μουσείου αλλά και μη, όσο και από ανθρώπους που είναι επώνυμοι. 

Παρ αυτά εγώ δημιουργώ με γνώμονα τα έργα μου να εκτίθενται  για το ευρύ κοινό και όχι με το να βρεθεί κάποιο έργο μου σε έναν ιδιώτη».

Τα παιδιά ή οι μεγάλοι ενθουσιάζονται πιο πολύ;

«Ενθουσιάζονται και οι μικροί και οι μεγάλοι το ίδιο θα έλεγα. 

Οι μεγάλοι γιατί αντικρίζουν μια τέχνη που σπάνια θα δουν ,αλλά και για το ότι έρχονται τετ α τετ με αγαπημένες προσωπικότητες. 

Οι μικροί μπορεί να μη γνωρίζουν όλους αυτούς τους σπουδαίους που αποτυπώνονται στο κερί ,λόγω της ηλικίας τους ,όμως εντυπωσιάζονται από την αληθοφάνεια των έργων και για το ότι μπορούν να βρεθούν τόσο κοντά σε ένα δημιούργημα που κατά κανόνα πρώτη φορά έχουν αυτή την ευκαιρία».

Από την πολιτική σκηνή θα κάνατε κάποιον κέρινο ομοίωμα; Αν ναι ποιον και γιατί;

«Όπως και στο παρελθόν έχω φιλοτεχνήσει κέρινα ομοιώματα πολιτικών έτσι και στο μέλλον κάποια στιγμή πιθανόν να το επαναλάβω. 

Προς το παρόν όμως δεν υπάρχει τέτοια σκέψη στο μυαλό μου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου