Η επιστροφή του Ρικ Πιτίνο στον Παναθηναϊκό αποτυπώθηκε από το πενάκι του ως η έλευση του Καίσαρα. Το σκίτσο του έγινε πρωτοσέλιδο στο περιοδικό ALL-STAR BASKET.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο
Ο Φώτης Φωτίου είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης με χαμηλό προφίλ ο οποίος έχει αυξημένο το δημοσιογραφικό του ένστικτο και εισχωρεί στην είδηση με τρόπο χειρουργικό.
Η επικαιρότητα μεταδίδεται μέσα από τα πενάκια του εδώ και δύο δεκαετίες περίπου ενώ ταυτόχρονα δουλειές του κοσμούν πόλεις και μεγάλα projects.
Ο ίδιος μιλάει στο Πινάκιο και αποκαλύπτει πως ξεκίνησε τις κομβικές συνεργασίες του αλλά και πως τα τεχνολογικά μέσα έχουν επηρεάσει την τέχνη του σκίτσου.
Να σημειωθεί ότι εικονογράφησε την καμπάνια του Δήμου Περιστερίου με θέμα την ανακύκλωση δημιουργώντας και τις δύο Μασκώτ της πόλης και το Περιστέρι για αυτή την καμπάνια κέρδισε δύο Πανελλήνια βραβεία, ενώ το μουσικό Άλμπουμ «εξακρίβωση» που εικονογράφησε ψηφίστηκε πρόσφατα από τους αναγνώστες της ATHENS VOICE ως το καλύτερο Άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε.»
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το σκίτσο, ήταν κάτι που το ήθελες από μικρός;
Θυμάμαι ένα γνωμικό του Κουνφούκιου που είχα ακούσει τυχαία κάποτε και έλεγε: "Διάλεξε μια δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία ημέρα στη ζωή σου"».
Ποιο ήταν το πρώτο σου σκίτσο που είχε δημοσιευθεί σε εφημερίδα και πως ένιωσες;
«Το πρώτο σκίτσο μου που είδα δημοσιευμένο ήταν ένα σκίτσο του τότε πρωθυπουργού κ.Σημίτη τον οποίο είχα κάνει με μαγιό και σωσίβιο έτοιμο να βουτήξει σε νερά όπου τον περίμενε ένας καρχαρίας...Ήταν στο πλαίσιο μιας εικονογράφησης ενός άρθρου της Αγγλόφωνης εφημερίδας Τhe Hellenic Times το 1999 όπου όλες οι λεζάντες έπρεπε να είναι στα Αγγλικά.
Ήταν ένα ανάμεικτο συναίσθημα όταν το είδα τυπωμένο...
Ένιωσα χαρούμενος και περήφανος που για πρώτη φορά ένα δικό μου σκίτσο με δική μου υπογραφή δημοσιευόταν...αλλά και λύπη γιατί λίγους μήνες πριν είχε φύγει από τη ζωή ο πατέρας μου και σκεφτόμουν ότι δεν πρόλαβε να δει έστω ένα σκίτσο με την υπογραφή μου δημοσιευμένο...»
Ποια σκίτσα σου θεωρείς πιο «δυνατά» και γιατί;
Οπότε το να σας μιλήσω εγώ για τα "δυνατά" μου σκίτσα θα ήταν σα να ξεχωρίζω "τα παιδιά μου" που τα έχω στείλει έξω στον κόσμο...Το πιο αντικειμενικό και συνάμα...υποκειμενικό θα ήταν να μιλήσουν άλλοι για αυτά...
Για ποιες δουλειές σου είσαι πολύ υπερήφανος;
«Αρχικά είμαι περήφανος που δουλεύω ακατάπαυστα τα τελευταία είκοσι χρόνια, σε πολύ δύσκολες εποχές κατα καιρούς.Η εμπιστοσύνη των ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί μου αλλά και ο αλληλοσεβασμός ακόμα κι αν δεν συνεργαζόμαστε ακόμα με κάποιους από αυτούς, είναι για εμένα λόγος να αισθάνομαι έτσι!
Τώρα όσον αφορά συνεργασίες που ένιωσα περήφανος ήταν η συνεργασία μου με το Παναθηναϊκο Τριφύλλι που μου άνοιξε την πόρτα στο αθλητικό σκίτσο και κόμικ πιστεύοντας σε μένα από την αρχή,η συνεργασία μου με την εφημερίδα Α1 για δέκα χρόνια περίπου,η θρυλική εφημερίδα Sportime το 2005,η πορεία μου στο περιοδικό Τηλέραμα για δεκαπέντε χρόνια εικονογραφόντας την στήλη του μεγάλου και αείμνηστου συγγραφέα κειμενογράφου ΛΑΚΗ ΜΠΕΛΛΟΥ,η εικονογράφηση το 2014 της μυθικής πορείας της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου μέσα απο ένα κόμικ 300 και πλέον σελίδων σε κείμενα του υπεύθυνου τύπου της Εθνικής Ομάδας Μιχάλη Τσαπίδη και κυρίως η αντίδραση των παιδιών αλλά και του τότε προπονητή της Εθνικής Φερνάντο Σάντος.
Επίσης η συνεργασία μου στην εφημερίδα ΕSPRESSO και η φιλία με τα παιδιά εκεί, η συνεργασία και η εκτίμηση στους συνεργάτες μου στην ΚΙΝGBET που για πεντέμιση χρόνια με εμπιστεύθηκαν για την εικονογράφηση της Πρώτης τους σελίδας κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στο στοιχηματικό τύπο
Σημαντική επίσης και η σειρά εκπαιδευτικών βιβλίων που εικονογράφησα υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης με τίτλο «Ελληνικά από κοντά» που εκδόθηκαν και στη Ρωσία, αλλά και η συνεργασία μου με την ΔΕΥΑΜεσσήνης και η πρώτη μου προσπάθεια στη συγγραφη και εικονογράφηση παιδικών παραμυθιών καθώς και η πρώτη μασκώτ του ήρωα που πρωταγωνιστεί σε αυτά του ΡΟΎΛΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥΛΗ και η αποδοχή του από τα παιδιά των σχολείων της Μεσσηνίας.
Τα παραμύθια της Ντίνας Μαχαιρίδη που εικονογράφησα στην εφημερίδα το Χωνί τα οποία τα περισσότερα οπτικοποιήθηκαν σε κινούμενο σχέδιο και εκδόθηκαν από τον Όμιλο,Το παραμύθι Ανάποδος Αστερίας του Γιώργου Παπαϊωσηφ που λάτρεψα όπως και όλους τους συνεργάτες στο Χωνί.
Σημαντικά για εμένα και την πόλη που ζώ, τα Δύο Πανελλήνια βραβεία που πήρε το Περιστέρι με την καμπάνια που έκανε για την ανακύκλωση την οποία είχα την τιμή να εικονογραφήσω εξ’ολοκλήρου και να δημιουργήσω δυο ακόμα Μασκώτ που δίνουν χαρά στα παιδιά αλλά και να συγγράψω και να εικονογραφήσω τις περιπέτειες τους με την εμπιστοσύνη και την αμμέριστη συμπαράσταση του δημάρχου Ανδρέα Παχατουρίδη και της Αντιδημάρχου Μαίρης Τσιώτα-Μάρκου.
Επίσης η πρόσφατη εικονογράφηση του ιστορικού για μένα δίσκου και προσφάτως ψηφισθέντος ως καλύτερο Άλπουμ του 2019 από τους αναγνώστες της ATHENS VOICE,με τα ποιήματα του μεγάλου Παύλου Σιδηρόπουλου τα οποία μελωποίησε ο Δημήτρης Καρράς και συμμετείχαν πάρα πολλοί και μεγάλοι καλλιτέχνες...
Είμαι φυσικά πολύ περήφανος και για την τωρινή μου συνεργασία με την Eκδοτική Εταιρία Direction και τα υπέροχα πράγματα που κάνουμε στο περιοδικό ΑLLSTAR BASKET,τα περιοδικά ΒUSINESS(adbusiness,retailbusiness,FLEET business κ.α και τα sites businessnews.gr,advertising.gr ,fleetnews.gr κ.α
Όπως και για τη νέα εκδοτική προσπάθεια μιας σειράς παιδικών βιβλίων που θα παρουσιάζονται σε σχολεία και διάφορες παιδικές εκδηλωσεις και θα έχει τίτλο: «Λούλης ένας χαρούμενος χαρταετός» ο οποίος γεννήθηκε στην φαντασία της καταπληκτικής συγγραφέως Ρένας Σιγάλα και είχα την τιμή να σχεδιάσω.
Συμπτωματικά την Κυριακή 09/02/2020 και ώρα 18:30μμ. Στο Θεατράκι του Δημαρχείου Περιστερίου θα παρουσιαστεί ο ήρωας στους μικρούς και μεγάλους φίλους που θα μας τιμήσουν με την παρουσία τους».
Η ειδησεογραφία μπορεί να αποτυπωθεί μέσα από ένα σκίτσο;
«Η ειδησεογραφία μπορεί να αποτυπωθεί,να σχολιαστεί, να καυτηριαστεί,να σατυριστεί μέσα από ένα και μόνο σκίτσο...Το απόφθεγμα «μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις» εκφράζει απόλυτα την άποψή μου...
Τελικά το πενάκι είναι όπλο πιο ισχυρό του ξίφους και αν ναι γιατί;
Την απάντηση σε αυτό το μεταφορικό ερώτημα δυστυχώς την έδωσε κυριολεκτικά η ίδια η ζωή με τα γεγονότα στην Γαλλική εφημερίδα Charlie Hebdo πριν μερικά χρόνια και τον βίαιο θάνατο των συναδέλφων εκεί...Το πνεύμα τους όχι μόνο συνεχίζει να ζεί μέσα από τη δουλειά που άφησαν, όχι μόνο ενέπνευσαν και ένωσαν καλλιτέχνες ανά τον κόσμο, αλλά απέδειξαν οτι το ξίφος είναι το όπλο των αδυνάτων μπροστά στη δύναμη του πνεύματος που καταλήγει στην άκρη από ένα πενάκι...»
Τι θα έλεγες στα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το σκίτσο; Είναι μια τέχνη που έχει πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα ειδικά την περίοδο που οι εφημερίδες συνεχώς χάνουν αναγνώστες και φύλλα;
«Είναι μια τέχνη που έχει πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα ειδικά την περίοδο που οι εφημερίδες συνεχώς χάνουν αναγνώστες και φύλλα;
Θα έλεγα στα παιδιά πως αν το θέλουν πραγματικά να το τολμήσουν.Να ξέρουν οτι ο δρόμος τώρα είναι δυσκολότερος ίσως,η Ελλάδα απέχει πάρα πολύ από το να θεωρείται καλό περιβάλλον για ένα νέο σκιτσογράφο, αλλά επειδή το σκίτσο έχει πολλές μα πάρα πολλές εφαρμογές σε πολλά πεδία, να έχουν ανοιχτό μυαλό και γερό στομάχι...
Στην εποχή που η εικόνα είναι κυρίαρχη μέσω των τάμπλετς και των κινητών το σκίτσο μπορεί να αναρριχηθεί στις συνειδήσεις του κόσμου;
Το καλό σκίτσο πάντα θα τραβήξει την προσοχή...Το θέμα είναι να υπάρξει πρόσφορο έδαφος για να μπορέσει ένας δημιουργός να εξελιχθεί και να δώσει ποιοτικά αποτελέσματα...Πρέπει να βρεί το πεδίο που θέλει να δράσει μέσω του σκίτσου και να έχει την τύχη,την ικανότητα και την όποια οικονομική ευχέρεια χρειάζεται να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες που θα συναντήσει έτσι ώστε αυτό που θα δημιουργήσει, όταν διοχετευθεί στο διαδίκτυο να δικαιώσει τις προσδοκίες του...Τα κινητά και τα τάμπλετ είναι όπλα για τον επαγγελματία...
Το θέμα είναι να τα χρησιμοποιήσει έτσι ώστε να πετύχει τον στόχο του κι όχι να τα αφήσει να στραφούν εναντίον του»!
Είναι ένα ακριβό σπορ στην Ελλάδα του 2019;
«Εξαρτάται από το ποια είναι η αφετηρία που ξεκινάς...Θεωρητικά ένα πενάκι ένα χαρτί κι ένα όνειρο είναι μια καλή αρχή για να αρχίσεις τον «αγώνα» σου...»
Τέλος, αν σου έλεγε κάποιος ιστορικός να φτιάξεις ένα σκίτσο για την περίοδο 2009-2019 για να μπει στα βιβλία του μέλλοντος, τι θα σκάρωνες με το πενάκι σου;
«Θα έφτιαχνα τον Σίσυφο κουρασμένο να κυλά μια τηλεόραση τραβώντας την δική του ανηφόρα φορώντας παρωπίδες και μην βλέποντας πως εκεί παραδίπλα ίσως υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι ...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου