Κάθε μέρα που περνάει, κάθε μέρα που μελανώνεις ….ψάχνεις να βρεις τι είναι έρωτας.
Είναι παντοδύναμος
.Είναι αυτό που σε κινεί σαν
πιόνι…ενώ εσύ κοιτάς αμέτοχος.
Πολλές ώρες αναλύσεων, πολλές
στιγμές ευτυχίας αλλά και δυστυχίας.
Παίρνει μορφή μέσα από τις ψυχές
των ανθρώπων.. Καθοδηγείται μέσα από τα σώματα τους.Είναι ειρωνικός και
απόμακρος αν δεν τον σέβεσαι. Είναι ζεστός και ευχάριστος αν τον κανακεύεις.
Άλλοι τον περιμένουν καρτερικά
και άλλοι τον κυνηγάνε.
Τα βήματα είναι πάντα μετέωρα.
Δημιουργεί τη τρέλα σε λογική και τη λογική σε τρέλα. Είναι άυλο μα έχει μια
μυρωδιά σαν μοσχοβολούν όλοι μπαξέδες του κόσμου. Είναι άψυχο μα έχει μια
ζωντάνια σαν χαμογελούν όλα τα παιδιά του κόσμου.
Βάζει το μυαλό σε σκέψεις, σε
ανασφάλειες, σε αυταπάτες, σε μικρά και μεγάλα μονοπάτια που μόνο αν ρισκάρεις
θα τα διαβείς. Του έχουν δώσει κατά καιρούς διάφορους τίτλους…
Παθιασμένος, κεραυνοβόλος,
ανεκπλήρωτος, παιδικός, παντοτινός. Άλλοτε έχει δυο πρωταγωνιστές και άλλοτε
έναν.Αν έχεις πυξίδα και χάρτη θα χαθείς… γιατί κάθε ώρα που περνάει
ανακαλύπτεις και έναν καινούριο εαυτό. Αν έχεις βιβλία και γνώσεις θα
μπερδευτείς… γιατί κάθε μέρα που περνάει ανακαλύπτεις τον άνθρωπο σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου