Ο Μακρόν «ξήλωσε» το ευρωπαϊκό όνειρο του Ζάεφ

 

Τι αλλαγές προκαλούνται στα Βαλκάνια; - Γιατί είναι κρίσιμες οι εκλογές στα Σκόπια; - Τι μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα;

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Να προβάρει το ευρωπαϊκό του κουστούμι ετοιμαζόταν ο Ζάεφ, παίρνοντας ώθηση από την «συνθηκολόγηση» των Πρεσπών αλλά μάλλον υπολόγιζε χωρίς τον ράφτη ή αν προτιμάτε τον Μακρόν.

Βέτο τρικολόρε στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην ΕΕ.

Μια  εξέλιξη που «ξεσήκωσε» πολλά σενάρια κυρίως στο παρασκήνιο, τα οποία έχουν έναν  κοινό παρανομαστή. Και ποιος είναι αυτός; Η θέση της Ελλάδας, που μπορεί με τις κινήσεις Τσίπρα και Κοτζιά να έφθασε στο ναδίρ, ωστόσο μπορεί να ελπίζει πως μπορεί να κερδίσει κάποια σημεία.

Στο «Καρφί»  μιλάνε διεθνολόγοι και αναλυτές με βάσει τα νέα δεδομένα που δημιουργούν νέες ισορροπίες στα ευαίσθητα πάντα Βαλκάνια τα οποία φλερτάρουν ακόμη μια φορά με αποσταθεροποίηση.

Όλοι τους επισημαίνουν πως οι επόμενοι επτά μήνες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι και η Ελλάδα θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή. Έχει εκκρεμότητες σε μια κακή συμφωνία.

Το θέμα έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα Καρφί στις 2 Νοεμβρίου 2019

Δρ. Αθανάσιος Ε.Δρούγος, Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής: Οι εκλογές θα κρίνουν πολλά 

«Σαφέστατα σε πολιτικό επίπεδο η θέση Μακρόν ως και ως ένα βαθμό οι θέσεις της Ολλανδίας και της Δανίας προκαλούν κρίση και αφήνουν ορισμένα σημαντικά τμήματα της Συμφωνίας των Πρεσπών να αιωρούνται και να παραμένουν εκκρεμή.

Οι επόμενοι 6-7 μήνες θα είναι πολύ κρίσιμοι για την Συμφωνία.

Οι εκλογές της 12ης Απριλίου στην γειτονική χώρα θα δείξουν αρκετά πράγματα.

Η τυχόν επιστροφή της παρέας του Γκρούεφσκι και των παράλογων εθνικιστών του VMRO είναι μείζον θέμα , αν και είναι δύσκολο να συγκλίνουν μαζί του τα επηρεαζόμενα από την Δύση Αλβανικά κόμματα. Εκτιμώ ότι ο Ζάεφ θα έχει περισσότερες πιθανότητες να «δέσει» ένα νέο κυβερνητικό συνασπισμό.

Αλλά θα πρέπει να κάνει πολλά σε διάφορα εσωτερικά θέματα.

Η Ελλάδα θα πρέπει  κάποτε να μάθει ότι δεν πρέπει να βγάζουν το φίδι από την τρύπα οι άλλοι για χάρη  της».

«Κενά χτυπητά έχει η συμφωνία»

«Η Συμφωνία έχει πολλά χτυπητά κενά, ενώ θεωρώ τον ρόλο του ΝΑΤΟ  ως σταθεροποιητικό,που θα μπορούσε να αποτρέψει τα διάφορα κακώς  κείμενα. Εκλογές, πλήρης ένταξη στο ΝΑΤΟ, αποτροπή της Ρωσικής διείσδυσης ως και μέτρα κατά διαφθοράς κα,πιθανότατα να οδηγήσουν σε άνοιγμα των κεφαλαίων  των διαπραγματευσεων με την ΕΕ. Υπάρχει δρόμος».

Αντωνία Δήμου, Επικεφαλής Τομέα Μέσης Ανατολής στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας και Εταίρος στο Κέντρο για την Ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής (CMED) στο UCLA, ΗΠΑ: Μείγμα αποσταθεροποίησης

«Το «όχι» τριών ευρωπαϊκών χωρών δηλαδή της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Δανίας ως προς την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία δημιουργεί  de facto ζήτημα σε ότι αφορά τη Συμφωνία των Πρεσπών καθώς τίθεται εν αμφιβόλω η ισχύς της πρόβλεψης του erga omnes.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 παρ. 10 καταστρατηγείται η χρήση erga omnes της νέας σύνθετης ονομασίας έναντι πάντων ή έναντι όλων, καθώς αφενός προβλέπεται ότι η αλλαγή του ονόματος για διεθνή χρήση θα συντελεστεί «εντός πέντε ετών από τη θέση σε ισχύ της συμφωνίας». Αφετέρου ωστόσο, η νέα σύνθετη ονομασία στα έγγραφα για εσωτερική χρήση στην γειτονική χώρα δεν προβλέπεται να γίνει εντός του ανωτέρω χρονικού διαστήματος αλλά δύναται να επιμηκυνθεί ανάλογα με την πρόοδο της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων στην ΕΕ. Συγκεκριμένα, όπως προβλέπει η συμφωνία, η αλλαγή για εσωτερική χρήση θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου της ΕΕ στο συναφές πεδίο και θα ολοκληρώνεται εντός πέντε ετών από τότε.

Εν προκειμένω, η άρνηση των τριών ευρωπαϊκών χωρών ως προς την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας στην ΕΕ  εκτιμάται ότι θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε δύο ονομασίες με την γειτονική χώρα να αποκαλείται στο εξωτερικό «Βόρεια Μακεδονία»  χωρίς να γίνει οιαδήποτε αλλαγή στο εσωτερικό. Η ισχύουσα μάλιστα ονομασία στο εσωτερικό εκτιμάται ότι θα ενισχύσει τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Ο τελευταίος σε συνδυασμό με τον αλβανικό αλυτρωτισμό δύναται να αποτελέσει εκρηκτικό μείγμα για την αποσταθεροποίηση γειτονικών χωρών αλλά και των ίδιων των Σκοπίων.

Οι εκκρεμότητες της Ελλάδας σε μία κακή συμφωνία

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, αποδεικνύεται τοις πράγμασι ότι η Συμφωνία των Πρεσπών υπήρξε μία κακή συμφωνία η οποία ωστόσο δεσμεύει την χώρα μας καθώς πρόκειται για μία διεθνή συμφωνία που καθορίζει τις εξωτερικές σχέσεις της γειτονικής χώρας. Είναι ξεκάθαρο ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έχει προβλήματα και ως εκ τούτου απαιτείται η εξεύρεση λύσεων στις εκκρεμότητες, που εξακολουθούν να απορρέουν από αυτή, όπως η εκκρεμότητα με τα εμπορικά σήματα». 

Ιωάννης Αναστασάκης, αντιπτέραρχος ε.α., Geneva Centre for Security Policy/

GCSP Athens Alumni Hub Chair: Δεν είναι προτεραιότητα η ένταξη νέων μελών

«Η Γαλλική και η Ολλανδική αρνητική στάση, σχετικά με την αποδοχή της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), δεν ήταν στην πραγματικότητα ένας κεραυνός εν αιθρία. Η κατά εθνική συνείδηση αντιμετώπιση από τα κράτη μέλη του μεταναστευτικού και της τρομοκρατίας, δημιουργεί φυγόκεντρες τάσεις από τον πυρήνα της ΕΕ.

Σήμερα, το βασικό πρόβλημα της ΕΕ δεν είναι η ύφεση και ότι έχει να κάνει με θέματα οικονομίας. Το βασικό πρόβλημα είναι η χαλαρή ευρωπαϊκή πολιτική για την Ασφάλεια. Η ΕΕ εκταμιεύει κονδύλια για τους πρόσφυγες, για να τους κρατήσει στην Τουρκία ή την Αφρική και σε κάθε περίπτωση μακριά από τα ευρωπαϊκά σύνορα. Η ένταξη νέων κρατών μελών δεν φαίνεται ότι είναι προτεραιότητα στις μέρες μας.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει από την εξέλιξη αυτή. Είδαμε για παράδειγμα τους πρωθυπουργούς Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας να είναι στην Αθήνα, στο ίδιο panel κε τον Έλληνα πρωθυπουργό στο EU Arab World Summit. Οι δύο αυτές χώρες, ίσως τώρα αντιλαμβάνονται ότι έχουν να ωφεληθούν διατηρώντας και βελτιώνοντας τις καλές σχέσεις με την χώρα μας».

Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ κοινωνικών επιστημών: Ευθύνες να αναλάβουν οι λαοί

«Η στάση των Σκοπίων μετά το βέτο της Γαλλίας αποδεικνύει ότι ως αποδέκτες της πράξης παραχώρησης της Μακεδονίας επιθυμούν το σύνολο, το όλον, αποκλειστικά τη χρήση του ονόματος Μακεδονίας. Αυτό βεβαίως δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από τον Ελληνικό λαό ο οποίος δεν εξουσιοδότησε ποτέ και κανέναν για τη Μακεδονία.

Τα Βαλκάνια πάντοτε αποτελούσαν χώρο συγκρούσεων και εντάσεων. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επαναληφθεί με την προτροπή ευρωπαϊκών και άλλων δυνάμεων και με πράξεις που συνιστούν παραβίαση της ιστορικής πραγματικότητας. Οι λαοί της περιοχής οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους».