Θανάσης Κουρλαμπάς: Το θέατρο είναι ο μεγάλος καθρέφτης μας

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Ένας εκ των κορυφαίων ηθοποιών ο  Θανάσης Κουρλαμπάς συνεχίζει να διαπρέπει στο θεατρικό σανίδι αλλά και στη μικρή οθόνη.

Ευγενής και σεμνός έχει κερδίσει το κοινό με την προσήλωση που επιδεικνύει στην Τέχνη του.   Μιλά στο Καρφί με αφορμή την καθηλωτική παράσταση που πρωταγωνιστεί «Ο θάνατος Ίβαν Ιλίτς». Μαζί με τον Γιώργο Γαλίτη και υπό την καθοδήγηση της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη «ζωντανεύουν» το πάντα «βαθύ» και διαχρονικό κείμενο του Τολστόι στο αθηναϊκό κοινό από το  θέατρο Αλκμήνη.

 Στην συνέντευξη που ακολουθεί ο Θανάσης Κουρλαμπάς μεταδίδει τον παλμό της παράστασης, μιλά για τον Πολιτισμό και το θέατρο που αποτελούν καταφύγια για τον κόσμο, ειδικά σε περιόδους κρίσιμες.

Αποκαλύπτει επίσης και πως θα διαδραματιστεί ο ρόλος του στο σήριαλ που σαρώνει και γράφει ιστορία στην ελληνική τηλεόραση τις «Άγριες Μέλισσες».

Ο  Θανάσης Κουρλαμπάς εμφανίζεται και στους 12 Ενόρκους επίσης στο Θέατρο Αλκμήνη (κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή), ενώ από τις 24 Νοεμβρίου θα υποδυθεί τον Σκρουτζ  στο αριστούργημα του Κάρολου Ντίκενς, "Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία" σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη (κάθε Κυριακή στις 12:00 & 15:00 στο θέατρο Διάνα).  
Ένας ηθοποιός έντονος και χαρισματικός που ο κόσμος τον ακολουθεί σε κάθε του βήμα. Απολαύστε την συνέντευξη που ακολουθεί…

Η συνέντευξη έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα Καρφί στις 30 Νοεμβρίου 2019

Σας συναντάμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αλκμήνη στην παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς». Ένα έργο με κοινωνικές προεκτάσεις. Θα μας δώσετε μια «ακτινογραφία» του έργου;

«Πρόκειται ακριβώς για την 1^η πανελλήνια μεταφορά του εμβληματικού έργου του Τολστόι πάνω στη θεατρική σκηνή. Η απόδοση-διασκευή της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη είναι μια εξαιρετική δουλειά όπου έδωσε τη δυνατότητα σε αυτό το εμβληματικό και κορυφαίο έργο του Τολστόι να παρασταθεί με ένα μοναδικό τρόπο πάνω στη σκηνή.  Ένα τρόπο αρκετά ιδιαίτερο θα έλεγα . Έχουμε μια περιστρεφόμενα καρέκλα και δύο άντρες ηθοποιούς  οι οποίοι καλούνται να ερμηνεύσουν και τους 19 χαρακτήρες που παρελαύνουν από τη ζωή του Ιβάν Ίλιτς όπως επίσης και τον ίδιο τον Ιβάν Ίλιτς. Μια ακόμη ιδιαιτερότητα είναι πως η ραχοκοκαλιά της παράστασης αποτελείται από μια διπλή αφήγηση των δύο αυτών ηθοποιών. Ήταν ένα θεατρικό εγχείρημα που με πολύ μεγάλη χαρά βλέπουμε πως ακουμπά στις ψυχές των θεατών βρίσκοντας τα κατάλληλα κανάλια ώστε να μπορεί να διοχετευθεί το σπουδαίο κείμενο του Τολστόι Και εδώ ακριβώς θέλω να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τόσο την Κωνσταντίνα όσο και τον υπέροχο Γιώργο Γαλίτη που μαζί του μοιράζομαι αυτή τη σπουδαία θεατρική εμπειρία».

«Σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής». Πιστεύετε ότι το 2019 κινδυνεύουμε να χάσουμε τον σκοπό της ζωής;

«Αν θεωρήσουμε ως σκοπό της ζωής αυτό που περιγράφει πιο πάνω ο Τολστόι δεν νομίζω πως γενικά η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να φτάσει σε τέτοιο επίπεδο. Ίσως σε ατομικό επίπεδο να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι, πάρα πολλοί. Αλλά γενικά είμαστε μακριά από κάτι τόσο ιδεατό».

«Δεν έζησα όπως πρέπει να ζει ο Άνθρωπος». Αυτή η φράση  είναι ένα από τα μηνύματα του έργου να προσπαθούμε να ζούμε την κάθε μέρα και να μην αναπνέουμε απλά;

«Νομίζω πως ναι αυτό που οφείλει ο καθένας μας να κάνει στη μικρή πορεία της ζωής του πάνω στη γη είναι να ανακαλύψει το βαθύτερο προσωπικό του νόημα για την ίδια του τη ζωή. Όχι δεν γεννηθήκαμε απλά για να αναπνέουμε, να τρώμε και να κοιμόμαστε ούτε να βγάζουμε μόνο χρήματα. Ήρθαμε στη ζωή για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να δώσουμε και να πάρουμε, να εμπνευστούμε και να εμπνεύσουμε. Να δώσουμε το χέρι μας όπου χρειαστεί».

Ο φόβος και ο πόνος τελικά είναι απαραίτητα συστατικά της ζωής μας;

«Πάντα ήμουν της άποψης και από την προσωπική εμπειρία ότι ο πόνος χαλυβδώνει τον άνθρωπο τον κάνει πιο δυνατό και του δίνει εκείνα τα εφόδια ώστε να μπορέσει να σκάψει μέσα του. Ο φόβος είναι μια ιδιάζουσα κατάσταση στην ψυχή και στις  ζωές των ανθρώπων σίγουρα σε προφυλάσσει, σίγουρα είναι συστατικό της ζωής αλλά σίγουρα επίσης είναι κάτι που πρέπει να βρει ο καθένας μας τρόπο να το διαχειρίζεται».

Μαζί με τον Γιώργο Γαλίτη μεταφέρεται στο κοινό του Αλκμήνη εναλλαγή συναισθημάτων έντονων, έχετε τους θεατές σε διαρκή εγρήγορση.  Είναι ο ορισμός της λέξης «θέατρο» με δεδομένο ότι τα μόνο σας «υλικά» καθ’ όλη την παράσταση είναι μια καρέκλα, μια εφημερίδα και ένας αναπτήρας;

«Αν δεχθούμε ότι η καθαυτή ουσία του θεάτρου είναι να δημιουργείς έναν κόσμο από ανθρώπινους χαρακτήρες και τις σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους ώστε να επικοινωνήσεις αυτό που θέλει να πει το εκάστοτε κείμενο καθώς και να «χτίζεις» το περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζονται τα παραπάνω τότε να καταφέρνει –αν τα καταφέρνει- μια παράσταση να κάνει τα παραπάνω με απόλυτη έλλειψη οποιουδήποτε σκηνικού αντικειμένου και οποιουδήποτε ρούχου τότε είναι μεγάλη επιτυχία. Και στοχεύει ακριβώς στην καρδιά της θεατρικής πρακτικής. Νομίζω πως  «Ο Θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» όπως το διασκεύασε και το σκηνοθέτησε η Κωνσταντίνα κέρδισε αυτό το στοίχημα. Γεγονός που μας κάνει και τους τρεις ευτυχισμένους».

Ο Θανάσης Κουρλαμπάς, τι έχει εντάξει στην φιλοσοφία του και στον τρόπο ζωής του από τον Ιβάν Ίλιτς;

«Την συνεχόμενη προσπάθεια να εξετάζω και να επανεξετάζω τα βήματα της ζωής μου ώστε να επαναπροσδιορίζω συνεχώς τους στόχους μου, που  δεν είναι άλλοι από το να ζω όσο γίνεται πιο αρμονικά με τους ανθρώπους της ζωής μου καθώς και τους γύρω μου και να εκφράζω τα συναισθήματα μου».

Στην Ελλάδα που πληγώθηκε από την κρίση ο Πολιτισμός και το θέατρο αποτέλεσαν καταφύγιο για τον κόσμο;

«Το θέατρο και γενικά η τέχνη ήταν και θα συνεχίσει να είναι το καταφύγιο και η πηγή αξιών και προτύπων. Πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσεων. Το θέατρο θα συνεχίσει να υπάρχει και οι άνθρωποι συχνά πυκνά θα καταφεύγουν σε αυτό για να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους, για να βλέπουν μια «ακτινογραφία» της κοινωνίας και της εποχής τους. Το θέατρο είναι ο μεγάλος καθρέφτης μας».

Εμφανίζεστε και στην τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες». Ποιον ρόλο θα υποδυθείτε και τι θα δουν οι θεατές από εσάς;

«Ο Κλεομένης Ψαθάς είναι ένας αριστοκρατικών τρόπων ευγενικός και γοητευτικός τύπος που εισβάλει  θα λέγαμε στη ζωή της οικογένεια του Δούκα Σεβαστού. Καλοβαλμένος . Γέννημα θρέμμα Αθηναίος, μεγάλωσε δίπλα σε κάποιους θείους του σχετικά ευκατάστατους και υιοθέτησε τους τρόπους και τις συνήθειες της καλής κοινωνίας των  Αθηνών. Θα προσπαθήσει να κερδίσει την καρδιά της Πηνελόπης αλλά οι εξελίξεις και οι ανατροπές προβλέπονται ραγδαίες».

Τέλος, τέτοιες παραγωγές όπως αυτή (σ.σ οι Άγριες Μέλισσες), το «10», το «Νησί», «Η λέξη που δεν λες», αγκαλιάζονται από τον κόσμο, σαρώνουν στην τηλεθέαση, μήπως δείχνουν ένα δρόμο στα κανάλια. Να επενδύσουν σε τέτοιες ιδιαίτερες παραγωγές;

«Η προσεγμένη και καλοφτιαγμένη μυθοπλασία είναι μια επιλογή που πάντα έχει αυξημένες προοπτικές επιτυχίας. Το έχει δείξει η πορεία και της κρατικής και της ιδιωτικής τηλεόρασης. Δυνατό σενάριο, ζωντανοί χαρακτήρες καλογραμμένοι διάλογου, άρτιο γύρισμα και  καλοί  ηθοποιοί είναι μια συνταγή για επιτυχία. Ευχή όλων είναι τα κανάλια και οι εταιρείες παραγωγής να παίρνουν πιο συχνά την απόφαση να επενδύουν σε τέτοιες επιλογές».