Το μονοπάτι

Της Τατιάνας Παπαδοπουλου

Έρχονται κάποιες δοκιμασίες στη ζωή σου, που ψάχνεις να βρεις το γιατί. Προσπαθείς να ανακαλύψεις τη δύναμη σου. Προσπαθείς να βρεις τον εαυτό σου.

Να δεις μέχρι που φτάνουν οι αντοχές σου.

Είναι εκείνο το μονοπάτι που πρέπει να το διαβείς αρκετά, για να μπορέσεις να τα καταφέρεις.

Είναι η πρώτη φορά που κάνεις παρέα με το σκοτάδι, πιάνεις κουβέντα με τα σύννεφα.

Ανακαλύπτεις μέσα από τις σκέψεις… τα ελαττώματα σου.

Αρχίζεις το μονόλογο για να βρεις τον εαυτό σου. Σκοντάφτεις συνέχεια…. ματώνεις, σηκώνεσαι και συνεχίζεις. Το μόνο που σε κρατά είναι η προσπάθεια ότι θα τα καταφέρεις.

Μέσα στο μονοπάτι συναντάς ανθρώπους που θέλουν να σε βοηθήσουν, μα δεν τους αφήνεις…. ψάχνεις να βρεις την δύναμη που κρύβεται μέσα σου. Αναρωτιέσαι πόσες αναποδιές θα έρθουν για να μου δείξουν τη δύναμη μου.

Πόσα μονοπάτια θα περάσω για να μπορέσω να σταθώ.

Λυτρώνεσαι μέσα από το κλάμα σου.

Στέκεσαι όρθιος μέσα από την προσευχή σου.

Αρχίζεις δειλά- δειλά να χαμογελάς κρυφά, βρίσκοντας την δύναμη σου. Κοντοστέκεσαι μήπως ο φόβος πάλι πρυτανεύσει. Μα αυτή τη φορά δεν κάνεις λάθος, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια.

Κάνεις αργά και σταθερά βήματα. Αναθεωρείς και συνεχίζεις το περπάτημα. Λες πολύ συχνά δεν μπορώ, δεν θα τα καταφέρω, φοβάμαι.

Ήρθε η ώρα να υψώσεις το ανάστημα σου… και να δεις το μονοπάτι που τελειώνει. Στο τέλος συναντάς την ελπίδα που δεν σε αφήνει… σου αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι εκείνη πρωτοστατεί.

Είναι εκείνη που σου απλώνει το χέρι για να σηκωθείς.

Δεν έρχεται πότε μόνη… .φέρνει για παρέα και τη πίστη.

Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι βρήκες αυτό που έψαχνες

.Στο τέλος του μονοπατιού σε καλοδέχονται η αγάπη, η δύναμη, η αισιοδοξία.