Του Αλέξη Γούδα
Και ξαφνικά το καραβάνι των υποψηφίων εξαφανίστηκε ως
δια μαγείας ! Εκατοντάδες άνθρωποι που αποφάσισαν να θέσουν τον εαυτό τους προς
ψήφιση , που στις προγραμματικές τους δηλώσεις χαρακτήριζαν την κάθοδο στα
κοινά ως ελάχιστη ανταπόδοση σε όσα η πόλη τους προσέφερε μέχρι εκείνη τη
στιγμή , σώπασαν σα να τους κατάπιε η γη . Βέβαια όσοι εξελέγησαν είναι πλέον
αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους και τις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους .Θα
κριθούν εν ευθέτω χρόνω . Μα οι υπόλοιποι ; Όσοι δεν κατάφεραν να κερδίσουν την
εμπιστοσύνη των συμπολιτών τους; Με αυτούς τι θα συμβεί; Και πού θα σπαταληθεί
, πού θα ξοδευτεί όλη αυτή η διάθεση για προσφορά; Άραγε τους συνοδεύει ακόμα; Τώρα που η εκλογική σκόνη κατακάθισε και τελείωσε το πανηγύρι;
Εδώ νομίζω πως είναι αναγκαία μια παρέκβαση και
μια αποσαφήνιση κάποιων εννοιών.
Η έννοια του πολίτη είναι ισχυρότερη από αυτή του
πολιτικού . Και η φυσική οντότητα ενός πολίτη είναι απείρως
σημαντικότερη . Ο πολίτης περπατάει , βιώνει και χαράζει την πορεία της ζωής
του στις γειτονιές του .Αισθάνεται τις ανάγκες που προκύπτουν και δρα για να
τις καλύψει .Είναι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας των περιστατικών που
συνθέτουν την καθημερινότητά του.
Ο ρόλος του κουβαλάει μια ιερότητα και μια
αμαρτία μαζί . Δημιουργεί τα προβλήματα του μα κ έχει ο ίδιος τη δύναμη να τα
λύσει και προπαντώς να είναι χρήσιμος για τον περίγυρό του.
Να προσφέρει
, να δώσει . Και όχι λοιπόν δεν είναι μόνο η κάθοδος στην πολιτική ευκαιρία για
να προσφέρεις . Υπάρχουν δεκάδες τρόποι να σηκώσεις την πόλη σου και την
γειτονιά σου λίγο ψηλότερα .Να λειτουργήσεις σε εθελοντική βάση , να
επισκεφτείς ένα σχολείο , να στήσεις έναν σύλλογο , μια ομάδα , να ασχοληθείς
με τις τέχνες , να οργανώσεις τη συνύπαρξη και τον διάλογο των νέων της περιοχής
σου , να φροντίσεις ώστε να αναδειχτούν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις και
οι οι ιδέες τους , να βοηθήσεις να ξαναστηθούν οι παλιές γειτονιές , να
συμπαρασύρεις όσους περισσότερους μπορείς . Να προασπίσεις την αδιαλλαξία της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας ... μην δεχτείς να υπάρχει οικογένεια χωρίς τα
βασικά αγαθά δίπλα σου . Να δείξεις την φύση σαν προορισμό που χάσαμε κάπου στο
δρόμο . Δεν είναι ανάγκη να σου δώσουν εκλογικό χρίσμα για όλα αυτά .Σε
αντίθεση με τον πολιτικό .
Ο πολιτικός απ την στιγμή που παύει να ναι ''πολίτης''
, δε βιώνει , δεν αισθάνεται ... πληροφορείται και σχεδιάζει να δώσει - αν το
θέλει και το κρίνει αναγκαίο - λύσεις .Μεγάλη η διαφορά τους .Η προσφορά είναι
λοιπόν επιλογή και όχι συνθήκη.
Κατηγορηματικά . Προηγείται της προσφοράς η
συναίσθηση του συνυπάρχω και συνδιαμορφώνω .Και σημειολογικά
είναι δραματικά επίκαιρη . Ας μην περιμένουμε τις εκλογικές διαδικασίες κάθε
φορά για να το θυμηθούμε .Η προσφορά είναι επιλογή και όχι συνθήκη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου