Μαριλία Μακρή: Όταν η τέχνη συναντά την ομορφιά

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο και στο Πινάκιο

Φωτογραφίες: Olga Gioni 
Ρούχα: Twenty's

Σίγουρα αν ζούσε κατά τα Ομηρικά έτη στην Κέρκυρα θα ήταν η Ναυσικά. Και αυτό επειδή ηομορφιά της σε συνάρτηση με την ηρεμία που εκπέμπει αλλά και τον (προσγειωμένο και ήπιο) χαρακτήρα της συνθέτουν έναν άνθρωπο άξιο αναφοράς.

Η ίδια μιλά στο Πινάκιο για την μεγάλη της αγάπη το ραδιόφωνο και πως ήρθε στην ζωή της και έμεινε. Δεν παραλείπει να μιλήσει για το νησί της την Κέρκυρα αλλά και για τα «λαίμαργα βλέμματα» των αντρών. Κυρίες και κύριοι απολαύστε την συνέντευξη της Μαριλίας Μακρή…!

Μαριλία Μακρή…  Πώς προέκυψε το ραδιόφωνο  στην ζωή σου;

«Εκείνη τη περίοδο είχα μόλις τελειώσει τη σχολή μου πάνω στην αισθητική τυχαία μια μέρα πήγα με τη κολλητή μου για δοκιμαστικό που έκανε εκείνη για το ραδιόφωνο με το όποιο τελικά ασχολήθηκα εγώ. Αρχικά το ραδιόφωνο ξεκίνησε ως χόμπι μα ύστερα από ένα μήνα περίπου είχα ήδη απόφαση να μην πάω στη Θεσσαλονίκη να συνεχίσω τις σπουδές μου αλλά να αφοσιωθώ σε αυτό που με είχε συνεπάρει τόσο».

Είναι μαγεία το ραδιόφωνο και αν ναι…εσύ πώς το εισπράττεις αυτό;

«Το ραδιόφωνο για μένα ήταν και είναι η ευκαιρία μου να γνωρίσω πιο πολύ εμένα, στην καλύτερη μου εκδοχή! Άλλωστε είμαι υπέρμαχος του ότι όλοι έχουμε και το καλό και το κακό μέσα μας. Έτσι λοιπόν κατάφερα να κρατώ πιο θετική στάση και σκέψη μέσα στις μέρες μου να μοιράζομαι συναισθήματα και να γίνομαι η φωνή που συνδέει κόσμο με μουσικές , εμπειρίες και γνώσεις».

Όταν ανακοίνωσες στο περιβάλλον σου πως θες να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο χώρο, τι σου είπαν;

«Κανένας δεν το θεώρησε αρνητικό είχα πάντα παρότρυνση απ το περιβάλλον μου να ακόλουθο τη κάρδια μου όσο το δυνατόν και να κάνω αυτά που αγαπώ. Βεβαία και λόγο της φύσεως του επαγγέλματος αυτού ανησυχούσαν πως δεν θα ήταν μια δουλεία με μέλλον σαφώς διότι η γενιά μου όπως και οι επόμενες αναγκαζόμαστε να περιορίσουμε τα όνειρα μας λογά των δυσμενών καταστάσεων που επέφερε  η κρίση στη χωρά μας».

Αυτοί ήταν οι λόγοι που σε οδήγησαν στην απόφαση να φύγεις στο εξωτερικό;

«Ίσως και ναι αλλά για μένα η όλη εμπειρία του να αφήσω τον τόπο μου, με δυσκόλεψε αλλά μου πρόσφερε πολύτιμες γνώσεις. Είναι σημαντικό για έναν άνθρωπο να γνωρίζει και άλλους πολιτισμούς και άλλες κουλτούρες, να τολμά και να δοκιμάζει να ζήσει διαφορετικά απ ότι έχει συνηθίσει.

Επιστροφή στην Ελλάδα αλλά και στο ραδιόφωνο. Τι εκπομπή κάνεις και σε ποια συχνότητα;

Η εκπομπή που κάνω στο ραδιόφωνο ανήκει στον ψυχαγωγικό τομέα. Σκοπός μου είναι να κρατήσω ευχάριστη παρέα στους ακροατές χωρίς να τους προβληματίσω με  δυσάρεστες ειδήσεις ή  περίπλοκα θέματα που θα επιφέρουν και άλλο φόρτο στη μέρα τους. Επιτυχημένη θεωρώ την εκπομπή μετά την οποία κάποιος είχε να πει ότι χαμογέλασε ,έχει να θυμάται μια αστεία έρευνα που έτυχε να αναφέρω, ή ταυτίστηκε με κάποιο θέμα στο οποίο αναφέρθηκα.

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι καθημερινά στους 97,5 στον Radio Deejay της Κέρκυρας αναλαμβάνοντας τη πρωινή προς μεσημεριανή ζώνη των 12:00 με 14:00».

Έχεις όμως και ακόμα μια μεγάλη αγάπη, τη φωτογραφία. Ποια είναι η άποψη σου για την 

τέχνη της φωτογραφίας;

«Η τέχνη γενικά ήταν και εύχομαι να είναι στη ζωή μου. Όσο αναφορά την φωτογραφία για μένα εκτός απ την αποτύπωση στιγμών είναι και αποτύπωση συναισθημάτων. Έχω υπάρξει και μπροστά και πίσω από τη κάμερα και θεωρώ πως μια επιτυχημένη φωτογραφία που έχει ως αντικείμενο της ανθρώπους, πρέπει να μεταδίδει έντονα συναισθήματα. Το μοντέλο να έχει τη δυνατότητα να υποδύεται ένα ρολό με κάθε εκφραστικό μέσο και ο φωτογράφος να μπορεί να τα αποτυπώσει όλα αυτά έτσι ώστε να γίνονται αντιληπτά απ τον θεατή».

Υπάρχει κάτι ακραίο που να έχεις κάνει σε φωτογράφηση; Και αν ναι ποιο είναι αυτό;

«Ακραίο για μένα ήταν το να κλειστώ σε ένα στούντιο. Το να βρίσκεσαι σε έναν κλειστό χώρο με ένα μαύρο φόντο στον ορίζοντα, μπορεί να γίνει μια πολύ καλή δοκιμασία. Χρειάζεται δουλεία και πολύ φαντασία για να επιτύχεις το σωστό αποτέλεσμα που απαιτεί το concept της φωτογράφησης, ειδικά όταν βρίσκεσαι σε ένα νέο περιβάλλον με επαγγελματίες που σου δίνουν περιθώριο μερικά κλικ».

Πόσο δύσκολο είναι να διατηρείς χαμηλούς τόνους στο χώρο σου και να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα…;

«Για μένα ένας νοήμον άνθρωπος δεν μπορεί παρά να είναι προσγειωμένος, αυτό σε βοήθα να βρίσκεις τρόπους ώστε να εξελίσσεσαι και να προχώρα. Ούτος η άλλως τα μυαλά δεν παίρνουν  αέρα εκτός και αν υπάρχει η τάση του να συμβεί αυτό. Παντού μπορεί να υπάρξει έδαφος για υπεροπτικές συμπεριφορές.

Όπως έλεγαν και οι παλιοί “η εξουσία δείχνει τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου” και για κάποιους εξουσία μπορεί να είναι τα χρήματα, η θέση, η ακόμα και η ομορφιά τους.

Παράλληλα  σένα χώρο που συνειδητά εκτίθεσαι το θεωρό πολύ δύσκολο να διατηρείς χαμηλούς τόνους σε ότι αναφορά τους γύρω σου.

Όλοι κρίνουν και όλοι κρίνονται! μα στο τέλος της ημέρας είσαι εσύ, ο εαυτός σου και λίγα αγαπημένα σου πρόσωπα».

Ζεις στην όμορφη Κέρκυρα…πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

«Αν και έζησα στο κέντρο της πόλης επισκεπτόμουν συχνά το χωριό της μητέρας μου που φημίζεται για το πράσινο αλλά και τη μοναδικής ομορφιάς λιμνοθάλασσα του. Από παιδί ένιωθα περήφανη που κατάγομαι από αυτόν τον υπέροχο επίγειο παράδεισο χωρίς βεβαία να μη νιώθω συγχρόνως πως διαπράττεται συστηματική αμέλεια στη φροντίδα του».

Γιατί αξίζει να επισκεφτεί κάποιος την Κέρκυρα;

«Η Κέρκυρα μας είναι ένα νησί που συνδυάζει τα πάντα μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη. Μπορεί όπως λένε να συνδυάζει άψογα και βουνό και θάλασσα.

Αν και νησί μπορεί να γίνει ιδανικός προορισμός όλο τον χρόνο. Εκτός απ το φημισμένο Πάσχα και καλοκαίρι στο νησί, ακόμα και τον χειμώνα έχει μια απέραντη μυστήρια ομορφιαά ”Τροπικές” βροχές όπως συνηθίζω να τις λέω, για άλλους μελαγχολικά υπέροχα τόπια και για άλλους  πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας».

Από το δικό σου πόστο θα έκανες κάτι για να αναδειχθεί ο τόπος σου; Κάποια επίδειξη για κάποιο σκοπό κοινωφελή ίσως…

«Θα ήταν μεγάλη μου χαρά να μπορούσα να κάνω πολλά για τον τόπο μου.

Επιδείξεις η μουσικές εκδηλώσεις ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για να ομορφύνουμε το νησί μας θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα.

Δεν πιστεύω όμως πως μια εκδήλωση αρκεί. Το ενδιαφέρον μας για τον τόπο μας θα έπρεπε να είναι διαρκώς και οι δράσεις μας πιο συχνές και στοχευόμενες.

Σε τέτοια ζητήματα θα έπρεπε θεωρώ να είμαστε πιο ενωμένοι οι άνθρωποι μεταξύ μας και όχι μονό για τη Κέρκυρα αλλά και για όλη την Ελλάδα».

Ποιο τραγούδι σου έχει μείνει από αυτά που σου έχουν αφιερώσει;

«Χμ… θα έλεγα το just the way you are από Bruno Mars. Και μιας και πάντα δένομαι με τους στίχους των τραγουδιών βρήκα το συγκεκριμένο κομμάτι άκρως κολακευτικό».

Τελικά οι άντρες έχουν «λαίμαργα» βλέμματα;

«Τα βλέμματα δεν ενοχλούν , μια γυναίκα μπορεί να θέτει τα όρια της. Θεωρώ ότι οι άνδρες γενικά βομβαρδίζονται πια από “ερεθίσματα” , τα γυναίκεια κάλλη κατάντησαν δημόσιο έκθεμα σε αφθονία. Ίσως και να τους χαρακτήριζα μικρά παιδία σε ζαχαροπλαστείο. Το μονό σίγουρο είναι ότι αυτή η γενική εικόνα βοηθά περισσότερο στο να διακρίνει κανείς τα πραγματικά αρσενικά που για μένα ουδεμία σχέση έχουν με ¨λαίμαργα¨ βλέμματα».

Σε έχουν φέρει σε δύσκολη θέση σχόλια…

«Σχόλια με έχουν φέρει άπειρες φορές σε δύσκολη θέση διότι δυστυχώς απέχω πολύ από τους αναίσθητους ανθρώπους. Βέβαια με τα χρόνια πιστεύω μαθαίνει κάνεις να φιλτράρει τα σχόλια των άλλων, έτσι και εγώ σιγά ξεχωρίζω ποια σχόλια μου κάνουν καλό στο να βελτιωθώ και ποια είναι απλά κακοήθειες». 

Η ομορφιά είναι δώρο ή κατάρα ; Τι πιστεύεις και γιατί;

«Η ομορφιά μπορεί να είναι και τα δυο. Δώρο αν συνοδεύεται με μια όμορφη ψυχή και ένα σκεπτόμενο μυαλό. Κατάρα αν ταλαντεύεται στην ματαιοδοξία και την  απληστία του εφήμερου και γενικά της εικόνας».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

«Στα επόμενα μου σχεδία είναι σίγουρα να κάνω περισσότερα πράγματα που αγαπώ. Αν και η εποχή μας και η όλη κατάσταση που διανύουμε δεν ευνοεί τους καλλιτεχνικούς - δημιουργικούς ανθρώπους σε θέματα επιβίωσης. Λέω να αντισταθώ και να επιμείνω στην δημιουργία, τη μουσική, τις τέχνες όσο μπορώ και όσο αυτό θα έχει ένα αποτέλεσμα σεβαστό».