Ένα παραμύθι...αλλιώτικο

Οι νεράιδες άφησαν πίσω τον καθρέφτη τους

Ένας καθρέφτης ακουμπισμένος στον κορμό ενός δέντρου, λαμπυρίζει από μακριά και καλεί τους ανυποψίαστους περιπλανώμενους να τον πλησιάσουν, μέχρι να διαπιστώσουν, ότι δεν υπάρχει το είδωλό τους. ότι αυτό που δείχνει, είναι απλά η αντανάκλαση ενός άψυχου δάσους...

 
Κείμενο και φωτογραφίες: Ερωδίτη Παπαποστόλου
  

Μέχρι να διαπιστώσουν, ότι τα παραμύθια πολλές φορές δεν είναι όπως φαίνονται...αλλά όπως θέλουμε εμείς να τα δούμε...

Ίσως το μονοπάτι των δέντρων να μην οδηγεί σε ένα μαγικό κόσμο, αλλά στο μέρος όπου συνεχίζει να κοιμάται η Ωραία Κοιμωμένη, αφού δεν βγήκε ποτέ από το λήθαργό της. Ίσως ο μαγικός καθρέφτης στην ιστορία της Χιονάτης να έδειξε στη μητριά της αυτό που ήθελε εκείνος να δει, ίσως να την μάγεψε εκείνος κι όχι αυτή.




 

Μονοπάτι ονείρων

Ίσως το καλάθι της κοκκινοσκουφίτσας να μην είχε μέσα λουλούδια, μα δηλητηριώδη μανιτάρια που τα έφαγε μια νεράιδα του δάσους κι έτσι μεταμορφώθηκε στην κακιά μάγισσα που κυνηγούσε τον Χάνσελ και την Γκρέτελ. Και τότε της έπεσαν από τα χέρια και σκορπίστηκαν στο έδαφος όπως σκορπίζονται τα όνειρα που κάνουν τα μικρά παιδιά. 

Κάνε μια ευχή να ταξιδέψει στην ψυχή του δάσους

Κι ίσως όλα αυτά να ξεκίνησαν απλά από την ευχή ενός παιδιού, που φύσηξε ένα "λουλούδι κλέφτη" και καθώς τα λευκά βαμβάκια πετούσαν στον άνεμο ευχήθηκε να ζήσει το δικό του παραμύθι...

 

Χαμένοι...στο απέραντο πράσινο - Σκηνικό παραμυθιού

Και το καλάθι της κοκκινοσκουφίτσας στο δάσος