Εξήντα χρόνια μετά τα «Σεπτεμβριανά»

Του Θεοφάνη Μαλκίδη

Εξήντα χρόνια μετά τα «Σεπτεμβριανά», την καταστροφή δηλαδή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955, εξήντα χρόνια μετά από το οργανωμένο πογκρόμ από το τουρκικό κράτος, το κείμενο του Ανωνύμου αυτόπτου μάρτυρος αποτελεί μία εξαιρετικής σημασίας μαρτυρία. Μία μαρτυρία που βάζει  μία ακόμη απαραίτητη ψηφίδα για να δημιουργηθεί το μεγάλο ψηφιδωτό της Κωνσταντινούπολης, που καταστράφηκε την 6η και 7η Σεπτεμβρίου 1955 και συνεχίζει να καταστρέφεται μέχρι σήμερα.

Κατά τη διάρκεια των διώξεων, τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν.  Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παραφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο πέθανε, ενώ διάκονος υπέστη περιτομή.

Επίσης βιάσθηκαν πάνω από 2000 Ελληνίδες αλλά για ευνόητους λόγους δηλώθηκαν μόνο 200 βιασμοί.  Μέσα σε 9 περίπου ώρες καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν μεγάλες ζημιές.

Καταστράφηκαν 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.

Επίθεση από οργανωμένες ομάδες , δέχθηκε και το ελληνικό προξενείο στη Σμύρνη,  το ελληνικό περίπτερο στην έκθεση της πόλης, όπου σχίσθηκε  η ελληνική σημαία, ενώ  οι Έλληνες αξιωματικοί που υπηρετούσαν στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ διασώθηκαν την τελευταία στιγμή.

Το ντοκουμέντο «Τα τουρκικά εγκλήματα της Κωνσταντινουπόλεως την 6ην και 7ην Σεπτεμβρίου 1955 ή χρονικόν της 3ης αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως και της καταστροφής του εν αυτή Ελληνισμού»,που ανακαλύφθηκε μετά από τόσες δεκαετίες μετά την τέλεση του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας και του Ελληνισμού, είναι μία πολύτιμη συμβολή για να ξαναδούμε τα «Σεπτεμβριανά», όπως πραγματικά έγιναν. Την προβοκάτσια στο δήθεν σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, όπου τον κεντρικό ρόλο τον είχε το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, το οργανωμένο σχέδιο της Τουρκίας στο οποίο έλαβαν μέρος κρατικές υπηρεσίες, την αδράνεια και την αδιαφορία της Ελλάδας.

Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν πλέον ένα σημαντικό ζήτημα για το σύγχρονο κόσμο καθώς και για την τουρκική κοινωνία, σε μία περίοδο όπου ερευνητές, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, μέσα από βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες, έρευνες, συνέδρια, συζητήσεις σε διεθνείς οργανισμούς, σε όλον τον κόσμο, αλλά και στην Τουρκία, ασχολούνται με ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον του ανθρώπου και του πολιτισμού του. Την εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το Σεπτέμβριο του 1955.

Δείτε επίσης: « Η νύχτα των κρυστάλλων» του ελληνισμού