«Η κρίση δεν είναι στα λεφτά η κρίση είναι στην καρδιά μας»
«Η μουσική θα είναι το ταξίδι της ζωής μου»
Μια νεαρή κοπέλα που πριν από λίγα χρόνια ήρθε από το Βόλο και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με γνώμονα της επιμέρους της μουσική καλλιέργεια. Ήρθε και όχι μόνο δεν πέρασε απαρατήρητη αντιθέτως έκανε «σβούρα» τους πάντες και τα πάντα και τώρα πια χαράζει το δικό της δρόμο στην έντεχνη σκηνή. Ο λόγος, μα φυσικά… για την Βασιλική Καρακώστα. Πρώτη φορά τη συνάντησα στο Art for More…η φωνή της και η γενικότερα η συνολική της παρουσία κάτι περισσότερο από εξαίσια. Λίγες μέρες πριν εκδοθεί το Άλμα Υγείας της ζητήσαμε συνέντευξη. Τη συνάντησα στο Σύνταγμα. Πολύ προσιτή , πολύ ευχάριστη μορφωμένη και πάνω από όλα χαμογελαστή. Όση ώρα μου μιλούσε παράλληλα μια σκέψη στριφογυρνούσε στο μυαλό μου, πως αυτή η κοπέλα είναι γνήσια καλλιτέχνιδα. Ο λόγος; Έχει έναν μαγικό στα αλήθεια τρόπο που σου μεταφέρει με περίσσια απλότητα στο νου, στην καρδιά αλλά και στη ψυχή το αληθινό πρόσωπο της μουσικής. Δεν το έπαιζε ντίβα και ιστορίες είναι μια νεαρή κοπέλα που διαχειρίζεται το ταλέντο με απλόχερα της πρόσφερε ο Θεός.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Από τα 19 σου έφυγες από το Βόλο και αποφάσισες να κάνεις αυτό που πρόσταζε η καρδιά σου , να ακολουθήσεις το δρόμο της μουσικής και της τέχνης. Ποιος ήταν ο βασικός λόγος που το έκανες αυτό το «ταξίδι»;
Να γνωρίσω αλλά και να ακούσω ανθρώπους που είναι ομότεχνοι μου. Όχι πως τον Βόλο δεν υπάρχουν άνθρωποι της τέχνης αλλά στην Αθήνα όπως και να το κάνεις αναλογικά και μόνο με τον πληθυσμό υπάρχουν πολλοί περισσότεροι.
Που ήταν οι πρώτες σου εμφανίσεις;
Ήταν με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο και τους Apurimac στις Γραμμές
«Εγώ έπαιζα σχεδόν όλα τα όργανα, ενορχήστρωνα και ηχογραφούσα και η Βασιλική τραγουδούσε και ενίοτε χόρευε. Έτσι βγήκε χωρίς να το πολυκαταλάβουμε αυτός ο χειροποίητος δίσκος. Κι είναι ο πρώτος που κάνω με μια τραγουδίστρια.
Της εύχομαι να αγαπήσει και να αγαπηθεί όπως της αξίζει και να μη χάσει ποτέ αυτή τη φόρα. Τη φόρα της σβούρας...» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Νίκος Πορτοκάλογλου για σένα, ένα σχόλιο σου στη δήλωση του
Έτσι συνέβη, αυθόρμητα, είχαμε συναντηθεί πάνω στην σκηνή και χωρίς να υπολογίσουμε ή να προγραμματίσουμε κάτι βγήκε αυτός ο δίσκος. Τελείως αυθόρμητα, τελείως αληθινά. Πραγματικά ήταν πολύ ωραία εμπειρία για μένα όσο πιστεύω και για τον ίδιο τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Φτιάξαμε έναν δίσκο απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή του.
Ο τίτλος της πρώτης σου δισκογραφικής δουλειάς…η σβούρα και άλλες ιστορίες…. θα μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτήν αλλά και από πού προέκυψε η ονομασία αυτή;
«Επικεντρώνεται στο κομμάτι η σβούρα, μια σβούρα είμαι και γυρνάω χωρίς κανέναν σκοπό και αντιπροσωπεύει λίγο την δικιά μου την τρέλα που δεν κάθομαι στάσιμη σε ένα είδος μουσικής και συνεχώς τριγυρνάω αναζητώντας το κάτι άλλο, το καινούργιο, το διαφορετικό. Όσο για την συνέχεια του τίτλου «κι άλλες ιστορίες» είναι τα υπόλοιπα τραγούδια που καθένα από αυτά κρύβει μια ξεχωριστή ιστορία μέσα στη μουσική και στους στίχους του»
Κοιτώντας το βιογραφικό σου, τρομάζει κανείς από τις συνεργασίες που έχεις κάνεις ως τώρα….
Μεγαλώνοντας στην επαρχία και ακούγοντας συνεχώς ραδιόφωνο και αφού ήξερα μέσα μου πως η μουσική θα είναι το ταξίδι της ζωής μου, ήθελα να έρθω Αθήνα και να γνωρίσω τους ανθρώπους που μουσικά θαύμαζα. Τα έχω καταφέρει και έχω συνεργαστεί με ανθρώπους ταλαντούχους, που ο καθένας τους έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην ελληνική μουσική σκηνή. Η κάθε συνεργασία για μένα είναι σημαντική παίρνω πράγματα, αποκτώ παραστάσεις και βελτιώνομαι όχι μόνο ως μουσικός αλλά και σαν άνθρωπος.
Το κυρίως κοινό σου είναι η γενιά σου. Μια γενιά η οποία έχει να αντιμετωπίσει –όπως τα γεγονότα δείχνουν- ένα τσουνάμι προβλημάτων. Πως αντιμετωπίζεις εσύ από την πλευρά σου την κρίση των αξιών;
Η κρίση δεν είναι στα λεφτά η κρίση είναι στην καρδιά μας στο πνεύμα μας, στο πως σκεφτομαστε από εκει ξεκιναει το εργο και στη συνεχεια παει προς τα χρηματα . Πάντα έλεγα το εξής. Τι είσαι όταν ανέβεις σε ένα βουνό και είσαι μόνος σου; Τοτε καταλαβαίνεις ποια είναι η πραγματικη σου αξία . Ετσι λοιπον ζω απλά χωρις τα περιττα της δηθεν ομορφιάς και επιμένω να ρίχνω τη ματιά μου εκει που υπάρχρει δημιουργικότητα , αξιοπρέπεια και αισιοδοξία.
Πιστεύεις πως η μουσική έχει σύνορα;
Μόνο οι άνθρωποι έχουν σύνορα η μουσική όχι
Σε ενοχλεί η κακή εκμετάλλευση της;
Τίποτα δεν με ενοχλεί. Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τα πάντα μας τα φέρνουν σε κονσέρβα γιατί αυτό προστάζουν οι βιομηχανίες για να φτιάχνουν και να εμπορεύονται συνέχεια. Όμως σε όλο ν αυτό το κλίμα ξεχωρίζει η αυθεντική καλή μουσική. Μια μουσική αγνή φτιαγμένη με τέχνη και μεράκι.
Τι σημαίνει η λέξη μουσική για σένα;
Μια βαθιά και ασύλληπτη επικοινωνία ή συνεννόηση αν προτιμάς.
Για τις γιορτές….
Να νιώσουμε όλοι!
Που <θα ακούσετε τη Βασιλική Καρακώστα
Μία ιδιαίτερη «συνεύρεση» θα πραγματοποιηθεί στις 27 Δεκεμβρίου στο Θέατρο
Ακροπόλ. Οι Κιθαριστές Βαγγέλης Μπουντούνης και Μάρω Ραζή θα παρουσιάσουν
τραγούδια από την πολυετή συνεργασία τους και θα συμπράξουν με τρεις
νεότερους μουσικούς, σε ένα εορταστικό πρόγραμμα, γεμάτο μουσικές
εκπλήξεις.
Στο πρώτο μέρος της συναυλίας το κιθαριστικό ντούο μεταμορφώνεται σε
τρίο, με τη Λυδία Μπουντούνη στο βιολί και σε κουαρτέτο με τον
βιολοντσελίστα Κωνσταντίνο Μπουντούνη. Στο δεύτερο μέρος, η σκυτάλη
παραδίδεται, κατά κύριο λόγο, στη νέα γενιά και η Βασιλική Καρακώστα
ερμηνεύει, με την ξυλόγλυπτη φωνή της, γνωστά και αγαπημένα τραγούδια.
Δύο γενιές μουσικών της ιδίας οικογενείας και μία ερμηνεύτρια συνδυάζονται
επί σκηνής με τρόπους πρωτότυπους και μοναδικούς. Περιδιαβαίνουν σε
μουσικές και τραγούδια όλων των εποχών και των ειδών, με συνδυασμούς
οργάνων που ίσως δεν έχουν προηγούμενο. Μουσική από την εποχή της
Αναγέννησης και του Bach, μέχρι τον Γκέρσουιν, τον Πιατσόλα, τους Μπητλς
και τον Χατζιδάκι. Τραγούδια παραδοσιακά του Πόντου, της Θράκης, αλλά και
τραγούδια αγαπημένων συνθετών και τραγουδοποιών, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος,
Διονύσης Σαββόπουλος,Νίκος Πορτοκάλογλου, Παύλος Παυλίδης, κ.α..
Στις μέρες των γιορτών, στο ανακαινισμένο Ακροπόλ, οι νέοι συμπράττουν με
τους παλιότερους, τα παιδιά συνεργάζονται με τους γονείς και ο Bach με
τους Beatles!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου