Χρόνια την ήξερα, αλλά ποτέ δεν την είχα γνωρίσει τόσο καλά. Την διάβαζα ανελλιπώς κάθε μέρα όταν δούλευα στην Traffic και εκείνη στην Espresso και προσπαθούσα να κάνω ρεπορτάζ στο ίδιο μοτίβο με τα δικά της.
Μέσα από τα κείμενα της ξέρω πως γράφει, πως σκέφτεται και κάποιες φορές ακόμη και πως νιώθει. Στην πιάτσα άκουγα και συνεχίζω να ακούω τα καλύτερα και χάρηκα πολύ όταν την είδα στην τηλεόραση, γιατί είναι από τους λίγους του χώρου που αξίζουν να φτάσουν ψηλά. Ο λόγος; Μα, για την Ανθή Βούλγαρη, το κορίτσι με το πιο λαμπερό χαμόγελο στο δημοσιογραφικό χώρο. Της ζήτησα συνέντευξη για το Πινάκιο και δέχθηκε με χαρά και μάλιστα με «φιλοξένησε» στο στούντιο του Flash τη στιγμή που έκανε εκπομπή. Μια εκπομπή που ακούν πολλοί νέοι και μέσα από αυτήν μοιράζονται, τους προβληματισμούς τους, τις σκέψεις τους, τις αγωνίες τους, τα όνειρα τους κι όλα αυτά σκεπάζονται από τη φωνή και το χαμόγελο, αλλά και τη θετική ενέργεια που τους εκπέμπει η Ανθή, μέσα από το μικρόφωνο.
Η ίδια δεν έχει καβαλήσει κανένα καλάμι, παρά τη μεγάλη επιτυχία που γνωρίζει, άλλωστε έχει δημοσιογραφική παιδεία, ενώ μου ζητά να μη ξεχάσω να γράψω για τους ανθρώπους που τη βοήθησαν και τη πίστεψαν. Όχι, μόνο δεν θα ξεχάσω αλλά θα το υπογραμμίσω πως ο Σπύρος ο Χαριτάτος και ο Γιώργος ο Καραμέρος, είδαν και «επένδυσαν» σε έναν άνθρωπο ξεχωριστό όπως η Ανθή.
Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Είσαι νέα, όμορφη, επιτυχημένη δημοσιογράφος με το μέλλον μπροστά σου, είναι σαν να ζεις σε παραμύθι…
«Δεν νομίζω να κάνω κάτι διαφορετικό από ότι ο υπόλοιπος κόσμος, κάνω μια δουλειά που τη λατρεύω και την υπηρετώ, εργάζομαι πάνω σε αυτήν πολύ και ζω τη κάθε στιγμή και νιώθω πως είμαι καλά».
Στο χώρο αυτό –της δημοσιογραφίας- είσαι μία από τους νέους ανθρώπους με τις φρέσκιες ιδέες, αλλά και με όνειρα. Θεωρείς ότι από το χώρο μας απουσιάζουν νέα παιδιά;
«Ναι, νομίζω ότι δεν δίνονται όσες ευκαιρίες θα έπρεπε στα νέα παιδιά. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που έχουν πολλά να δώσουν, έχουν κέφι, νέες ιδέες. Χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα που να έχουν όνειρα, έτσι πάμε μπροστά».
Πες λοιπόν ότι μπαίνουν αυτά τα παιδιά μέσα στο χώρο. Πως θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους «παππούδες» που στοιβάζονται χρόνια τώρα στα δημοσιογραφικά γραφεία και δεν αφήνουν χώρο ούτε καν για την σκιά τους;
«Τα νέα παιδιά θα πρέπει να επιδείξουν την μαχητικότητα τους αλλά να σέβονται τους παλαιότερους και να παίρνουν από αυτούς ότι καλό στοιχείο μπορούν. Δηλαδή τον πρώτο καιρό θα πρέπει να λειτουργούν σαν σφουγγάρια. Όπως και να έχει η συμπεριφορά του παλαιότερου, ο νεότερος πρέπει να ακούει και να μαθαίνει».
Πολλοί είναι αυτοί που σε συναντούν ως παρουσιάστρια στην τηλεόραση. Ωστόσο δεν ξύπνησες ένα ωραίο πρωινό που πήγες να βρεις δουλειά και σου φύλαγαν τη θέση. Πόσο δύσκολο ήταν να φτάσεις μέχρι εδώ και τι στερήσεις έχεις περάσει;
«Εγώ είμαι από τις τυχερές. Κατά τύχη βρήκα τη δουλειά στην εφημερίδα (ESSPERSO), δούλεψα όμως αρκετά για να μείνω, είχα την τύχη όταν έψαχνα δεύτερη δουλειά να βρεθούν στον δρόμο μου ο Σπύρος Χαριτάτος και ο Γιώργος Καραμέρος που με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να μάθω τη δουλειά (σ.σ εννοεί στην τηλεόραση) και στο ραδιόφωνο του Flash».
Ο Τύπος περνάει την πιο κρίσιμη του φάση;
«Περνάει τη δυσκολότερη του καμπή. Δεν ξέρουμε αν αύριο θα έχουμε δουλειά ως δημοσιογράφοι. Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, αλλά καλό θα ήταν να τα αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και αισιοδοξία, δεν μπορούμε να κάνουμε άλλωστε και κάτι άλλο αυτή τη στιγμή τουλάχιστον».
Έχεις κάνει δεκάδες ρεπορτάζ, υπάρχει κάποιο για το οποίο είσαι περήφανη, έχεις να θυμάσαι;
«Έχω κάνει αρκετά πρωτογενή ρεπορτάζ. Δεν θα σου πω συγκεκριμένο, αλλά θα σου πω, πως νιώθω περήφανη όταν μέσα από ένα ρεπορτάζ μου μπορεί να αλλάξει μια κατάσταση ή επίσης μέσα από αυτό μπορώ να βοηθήσω κάποιους ανθρώπους. Αυτό για μένα έχει σημασία».
Για μια γυναίκα που ασκεί το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, πόσο δύσκολο είναι να είναι και σύντροφος, ή σύζυγος ή ακόμη και μητέρα;
«Είναι όντως δύσκολο, για να την κάνεις σωστά αυτή τη δουλειά θέλει πολύ χρόνο, να αφιερώνεις πολλά κομμάτια του εαυτού σου και δεν ξέρω αν κάποια στιγμή αποκτήσω τα δικά μου παιδιά θα ήθελα να συνεχίσω να δουλεύω στους ρυθμούς που δουλεύω τώρα και δεν ξέρω αν θα μπορώ κιόλας. Νομίζω ότι κάποια στιγμή στη ζωή μας όλοι βάζουμε προτεραιότητες».
Θα μας μιλήσεις για την εκπομπή σου στο Flash;
«Είναι κάθε βράδυ 22:00-00:00 από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή. Πρόκειται για μία εκπομπή που θέλει να μοιράσει χαμόγελα, αισιοδοξία, θετική σκέψη. Κάθε βράδυ με τους ακροατές του Flash μοιραζόμαστε πολλά, τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς μας, τις αγωνίες μας, τα συναισθήματα μας, ακόμη και τα όνειρα μας».
Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο σου ρεπορτάζ;
«Το πρώτο μου ρεπορτάζ ήταν αστυνομικό. Είχα καλύψει μία δολοφονία και έτσι μπήκα στα βαθιά με τη μία, αλλά αυτό μου έκανε καλό».
Έχεις κλάψει για τη δουλειά σου;
«Αν έχω κλάψει; Άπειρες φορές!»
Έχεις κάνει τηλεόραση, εφημερίδα και τώρα ραδιόφωνο….είναι όντως ξεχωριστές αγάπες;
«Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά πίστεψε με δεν είναι. Το καθένα είναι τόσο μοναδικό και συνάμα τόσο υπέροχο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να τα βάλεις στην ίδια κατηγορία».
Εσύ ξεκίνησες από εφημερίδα πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση σου στα υπόλοιπα;
«Εγώ, όπως είπες είμαι εφημεριδατζού, μέσα στην εφημερίδα έμαθα το ρεπορτάζ, να διατυπώνω το λόγο μου, να εντοπίζω την είδηση, δεν νομίζω βέβαια ότι ένα παιδί που ξεκινά από την τηλεόραση δεν μπορεί να κάνει τα παραπάνω, αλλά η εφημερίδα βοηθάει πάρα πολύ».
Είσαι ένας άνθρωπος με ενέργεια, τρέχεις, ψάχνεις… θα μπορούσες να δούλευες σε ένα Γραφείο Τύπου;
«Κατηγορηματικά… ΟΧΙ»
Ποιο είναι το μήνυμα της Ανθής Βούλγαρη, για τις δύσκολες μέρες που ζούμε όλοι;
«Περνάμε δύσκολες μέρες όντως αλλά γίνονται πιο εύκολες όταν τις περνάμε συντροφιά με κάποιον άλλον. Να χαμογελάμε, να δίνουμε το χέρι στο διπλανό μας και όλοι μαζί να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες».
Δώσε μας έναν τίτλο για την ελληνική δημοσιογραφία και έναν άλλο για την παρούσα ελληνική πραγματικότητα
«Θα βάλω έναν κοινό τίτλο για τα δύο θέματα που πιστεύω πως ταιριάζει αυτός είναι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου