Διαβαίνοντας πάνω σε νοητές νότες στην Έδεσσα

Περπατάνε σε νοητές νότες στην Έδεσσα εδώ και λίγες ημέρες αφού μια διασταύρωση μεταμορφώθηκε σε…πλήκτρα πιάνου. 

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Στο Πινάκιο  μιλά η υπεύθυνη του εργαστηρίου ζωγραφικής Μαρία  Σαμσάκη η οποία ήταν και των συμμετεχόντων της δράσης. Δηλώνει έτοιμη να δώσει μαζί με την ομάδα του Εργαστηρίου  άλλο χρώμα στην καθημερινότητα μας… 

Η γραφική Έδεσσα αποκτά ακόμη περισσότερη καλλιτεχνική κουλτούρα που αποτυπώνεται ακόμη και στους δρόμους της.  

Διαβάσεις «πιάνο»…δώσατε μια άλλη νότα στους δρόμους της Έδεσσας, πως προέκυψε αυτό;

«Όντως άλλαξε η όψη όλης της γειτονιάς. Αρχικά μας προσέγγισε στο Εργαστήρι μας ο υπεύθυνος του ΕΥ Ζην του Δήμου μας, (δήμος Έδεσσας) Δημήτριος Γιώγας και μας ζήτησε να υλοποιήσουμε την ιδέα του για πολύχρωμες διαβάσεις μπροστά απ τους παιδικούς σταθμούς της πόλης. φυσικά δεχτήκαμε με χαρά και ξεκινήσαμε αμέσως την αναζήτηση κατάλληλων σχεδίων για κάθε δρόμο. και έτσι έγινε η 1^η διάβαση…»

Πόσες διαβάσεις ζωγραφίσατε και τι σχέδια κάνατε;

«Πιλοτικά προς το παρόν αυτή ήταν η 1^η, με σχέδιο τα πλήκτρα ενός πιάνου σε όλη την  έκταση του δρόμου και θα συνεχίσουμε με άλλους 2 παιδικούς σταθμούς σίγουρα και ελπίζοντας για συνέχεια…»

Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην συγκεκριμένη δράση;

«Όλη η 1^η ομάδα αποτελούνταν  από τον επικεφαλής του εργαστηρίου  Αλέξανδρο Στουγιαννίδη και τους πολυτάλαντους μαθητές μου Στέργιο Σαμσάκη, Αλεξάνδρα Σαμπάλη, Γεώργιο Τζίγγα και Φρόσω Καρακίτσου. Σε επόμενη δράση φυσικά θα συμμετέχουν και άλλοι έμπειροι μαθητές του Εργαστηρίου».

Ο κόσμος πως ανταποκρίθηκε στην δράση αυτή; Ποια είναι τα σχόλια που ακούσατε;

«Ο κόσμος αρχικά φάνηκε σαστισμένος και διστακτικός που είδε παιδιά με πινέλα να κλείνουν Κυριακή πρωί το δρόμο της γειτονιάς του…Στη συνέχεια όμως όλοι μας ενθαρρύνανε και φάνηκαν ιδιαίτερα θετικοί! Η αλήθεια είναι πραγματικά δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση και τόσο κολακευτικά σχόλια. όλοι ήταν απίστευτα χαρούμενοι και ειδικά φαντάζομαι τα παιδιά του συγκεκριμένου παιδικού σταθμού που αντίκρισαν το πρωί τη διάβαση (αυτός ήταν και εξαρχής ο σκοπός μας άλλωστε). και αυτό μας έδωσε τη δύναμη και τη έμπνευση να συνεχίσουμε με τόση χαρά και στις επόμενες».

Η τέχνη και η φαντασία απουσιάζει από την καθημερινότητα μας πια; Ο κόσμος είναι βουτηγμένος σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις;

«Ίσως να λείπει όντως τελικά τ ο «χρώμα» απ την καθημερινότητα των ανθρώπων (σε κάθε μορφή του). Αλλά απ την άλλη ποιος δεν το κατανοεί αυτό, στην καθημερινότητα που ζούμε; Φυσικά τα πράγματα σε μια μικρή πόλη όπως η Έδεσσα είναι κάπως καλύτερα φαντάζομαι από μια μουντή απρόσωπη μεγαλούπολη… αφού εδώ ,ακόμα και μια «άχρωμη μέρα» όπως λες, κάποιος γνωστός ή φίλος θα βρεθεί στο δρόμο να σου πει μια καλή κουβέντα ή απλά μια καλημέρα… J».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Θα ζωγραφίσετε και κτίρια;

«Προς το παρόν όπως σας είπα παραπάνω ο σκοπός μας είναι να τελειώσουμε με τις διαβάσεις στους παιδικούς σταθμούς (μιας και καλώς ή κακώς προτεραιότητα για μας αποτελούν οι παιδικές αγνές ψυχούλες) με την ελπίδα βέβαια να πάρουμε εντολή, γιατί όχι, και για όλα τα σχολεία της πόλης… Κτίρια όμως λες ε; γιατί όχι; Η τέχνη άλλωστε και οι ιδέες ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΥΟΥΝ ΠΟΤΕ!!!».

Ζείτε σε μια υπέροχη πόλη στην Ελλάδα, το φάντασμα της ανεργίας υπάρχει στην Έδεσσα;

«Δύσκολο θέμα θίγεις που δυστυχώς δεν μπορεί να απαντηθεί με 3 λέξεις… όλη η χώρα και κυρίως οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την απόρριψη καθημερινά. Μια μικρή πόλη έχει τα καλά και τα άσχημα της σε αυτό… ας μείνουμε εκεί. άλλωστε γι αυτό θέλουμε να δει ο κόσμος τη ζωγραφική ως έκφραση σκέψης και απελευθέρωσης από κάθε είδους «φαντάσματα» εσωτερικά και εξωτερικά».

Αν σας έδιναν τον τίτλο ενός έργου «Ελλάδα» τι θα ζωγραφίζατε;

«Προσωπικά θα ζωγράφιζα το Άγαλμα της Ελπίδας…ρωτήστε όμως και τους μικρούς ζωγράφους στο εργαστήρι μας… πιστεύω σίγουρα αυτοί με τη φαντασία τους θα σου δώσουν μια καλύτερη απάντηση και ΖΩΓΡΑΦΙΑ!!!!».