Ημερολόγιο
καταστρώματος 15-11-2016. Η ημέρα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ επισκέπτεται την
Ελλάδα, την ημέρα που τα Μέσα σταθερής τροχιάς αποφάσισαν να κάνουν στάση
εργασίας ως τις 10 πρωί. Και εσύ ως εργαζόμενος στην ζούγκλα που λέγεται Αθήνα
πρέπει να μεταβείς στην ώρα σου στον χώρο εργασίας σου.
Ακατόρθωτο. Περιμένεις
υπομονετικά λεωφορεία τα οποία είναι φίσκα… σε σημείο που οι πόρτες δεν
κλείνουν. Το παίρνεις απόφαση. Δεν θα γίνεις ακόμη μια σαρδέλα.
Κοιτάς το ρολόι
κοντεύει 10. Πιάνεις ουρά πίσω από τα ρολά του μετρό. Έρχεται το πρώτο βαγόνι
και γίνεται ένα ντου άνευ προηγουμένου.
Τελικά την σαρδελοποίηση δεν την γλίτωσες. Γίνεται ανακοίνωση εντός του συρμού πως οι
μισοί σταθμοί είναι κλειστοί.
Σκέφτεσαι
πως μπορείς να μετακινηθείς με ό,τι κινείται όπως κινείται. Εννοείται ότι μέσα
στο μετρό και στην συνέχεια στον ηλεκτρικό η γκρίνια του κόσμου είναι αυτή που
κυριαρχεί… συνοδευόμενη από μπόλικη δόση δυσοσμίας. Τελικά τα κατάφερες με μόνο
μισή ώρα καθυστέρηση… Τα ακούς όπως είναι αναμενόμενο και σιχτιρτιάζεις την
τύχη σου για τα μετρημένα κουκιά που έχεις στην τσέπη σου που δεν σου επέτρεψαν
να πάρεις ένα ταξί να πας στην δουλειά σου «ατσαλάκωτος».
Την ίδια ώρα η Κηφισίας στην κάθοδο θύμιζε έρημο τοπίο |
Αυτή την αξιοπρέπεια σου στέρησαν οι «επισκέπτες»,
οι «οικοδεσπότες», και ίσως και οι «επαναστάτες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου