Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Τρεις έρωτες...μυθιστορηματικοί



Ο έρωτας έχει την τιμητική του το Σάββατο αφού οι ερωτευμένοι σε όλο τον κόσμο θα γιορτάσουν τον Άγιο Βαλεντίνο.
Αναμφισβήτητα ο έρωτας έχει πολλές πτυχές των οποίων οι μεταβλητές καθορίζονται από την προσωπικότητα του εκάστοτε ζευγαριού.
Ωστόσο μεγάλοι έρωτες είναι και αυτοί που είναι φανταστικοί και για να κυριολεκτούμε μυθιστορηματικοί.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν οι εκδόσεις Πατάκη προσφέρουν στους αναγνώστες του Πινακίου τρία μυθιστορήματα τα οποία έχουν έναν κοινό παρανομαστή, τον δυνατό έρωτα.
Αυτά είναι: «Η εποχή των Κερασιών» του Νικόλα Μπαρρό, «Εκεί και πάντα αλλού» της Μαρίας Παπαγιάννη και το «Ενός λεπτού» σιγή της Ζίγκφριντ Λεντς.

Πάρτε μια γεύση από την κάθε μοναδική ιστορία




«Η Εποχή των Κερασιών»

«Πέρυσι τον Νοέμβριο ένα βιβλίο µου έσωσε τη ζωή.  Ξέρω πως τώρα ακούγεται απίστευτο.
Κάποιοι ίσως θεωρήσουν υπερβολικό αυτό που λέω ή και µελοδραµατικό. Κι όµως, έτσι ακριβώς συνέβη. Δεν είναι πως σηµάδεψε κάποιος την καρδιά µου κι η σφαίρα πήγε και καρφώθηκε µε τρόπο θαυµατουργό στις σελίδες ενός χοντρού, δερµατόδετου αντιτύπου των ποιηµάτων του Μποντλέρ, όπως βλέπουµε να γίνεται κάποιες φορές στις ταινίες. Η δική µου ζωή δεν είναι τόσο συναρπαστική. Όχι, η χαζή µου η καρδιά είχε πληγωθεί ήδη από πιο πριν. Μια µέρα που φαινόταν ίδια µε όλες τις άλλες.
Δεν υπάρχουν συµπτώσεις. Αυτό πιστεύει ακράδαντα η Ορελί, που µετά τον θάνατο του πατέρα της έχει κληρονοµήσει το µικρό του εστιατόριο στο κέντρο του Παρισιού. Μια ολέθρια Παρασκευή του Νοέµβρη, τη στιγµή που η Ορελί είναι πιο δυστυχισμένη από ποτέ άλλοτε στη ζωή της, πέφτει στα χέρια της, σ’ ένα βιβλιοπωλείο, ένα µυθιστόρηµα. Ξεφυλλίζοντάς το, ανακαλύπτει έκπληκτη µία πρόταση όπου περιγράφεται όχι µόνο το ίδιο της το εστιατόριο, αλλά και µία γυναίκα στην οποία η Ορελί αναγνωρίζει τον εαυτό της. Αφού διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο, η Ορελί θα θελήσει να γνωρίσει οπωσδήποτε τον συγγραφέα του, ο οποίος –ως προς αυτό είναι απολύτως πεπεισµένη– της έσωσε τη ζωή, δίχως καν να το έχει σκοπό. Η επιθυµία της, όµως, αποδεικνύεται δύσκολο –για να µην πούμε σχεδόν αδύνατον– να πραγματοποιηθεί. Κάθε της προσπάθεια να έρθει σε επαφή µε τον εσωστρεφή συγγραφέα µέσω του εκδοτικού οίκου εμποδίζεται µε άγρια αποφασιστικότητα από τον εκδότη του, ο οποίος τελικά δέχεται µε μεγάλη απροθυμία να προωθήσει στον συγγραφέα το ενθουσιώδες της γράµµα. Και κάποια µέρα η Ορελί βρίσκει στο γραµµατοκιβώτιό της ένα µήνυµα από τον συνεσταλμένο συγγραφέα...


Το προφίλ του Νικόλα Μπαρρό
Ο Νικολά Μπαρρό γεννήθηκε το 1980 στο Παρίσι από Γερµανίδα µητέρα και Γάλλο πατέρα. Σπούδασε ροµανική φιλολογία και πολιτισµό στο Πανεπιστήµιο της Σορβόννης. Εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού, όντας όµως κάθε άλλο παρά αυτό που λέµε μονήρης βιβλιοφάγος. Το μυθιστόρημά του Η εποχή των κερασιών (Das Lächelnder Frauen) µεταφράστηκε σε 16 γλώσσες και απέσπασε επαινετικές κριτικές και ενθουσιώδεις αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό. 


«Εκεί και πάντα αλλού»

Μια ιστορία δεν είναι ποτέ μια ιστορία. Είναι πολλές μικρές παράλληλες ιστορίες που μπλέκονται σαν ιστός αράχνης άλλοτε σε φωτεινά κι άλλοτε σε σκοτεινά μονοπάτια.
Η ιστορία της Δώρας και του Γρηγόρη.  Η σχέση τους μετράει πολλά χρόνια όταν η κόρη τους περνάει στο Πανεπιστήμιο. Καθώς αλλάζει η ισορροπία μέσα στο σπίτι, η Δώρα ανακαλύπτει ότι τίποτα δεν είναι όπως θα ήθελε. Στη δουλειά της συνδέεται με μια ηλικιωμένη γυναίκα, τη Σαπφώ. Όταν εκείνη πεθαίνει, της αφήνει το ημερολόγιό της. Μέσα από τις σελίδες του η Δώρα θα κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο, σε μια Ελλάδα που δε γνώρισε, και θ’ ακολουθήσει τα ίχνη μνήμης που άφησε πίσω της η Σαπφώ. Η ιστορία όπως τη θυμάται και τη γράφει εκείνη, η ιστορία όπως τη διαβάζει η Δώρα στο μέσο της δικής της διαδρομής, μικρές πτυχές στη σκιά της μεγάλης Ελλάδας που παραπαίει ανάμεσα σε πολέμους, ηρωικές στιγμές και σκοτεινούς εφιάλτες. Ποιος θα ενδιαφερθεί για τον νεαρό Αχιλλέα που έρχεται στην Αθήνα από το νησί του γεμάτος προσδοκίες και όνειρα; Η ζωή του θα συνδεθεί με τον ερχομό της σοκολάτας, που θα τον μαγέψει και θα τον κάνει να βλέπει τα κανονικά σαν θαύματα. Τσοκολάτα φώναζε τη γυναίκα του και σοκολατάκι την εγγονή του τη Σαπφώ, που θα προσπαθήσει να της γνωρίσει τον κόσμο για να έχει και να θυμάται, θα την περπατήσει σε όλες τις στράτες, στην Αθήνα των προσφύγων και των ποιητών, των  αμανέδων και του τανγκό, των πρώτων θερινών κινηματογράφων κάτω από την Ακρόπολη. Όταν ο παππούς Αχιλλέας τής αφήσει το χέρι, η Σαπφώ μεγαλώνοντας στα χρόνια της διάψευσης θα γνωρίσει τον έρωτα, αλλά δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει τα όρια και να παλέψει γι’ αυτόν.
 Μια λεπτή γραμμή χωρίζει τη ζωή στα δύο. Την πατάς ή όχι; Κι αν από την άλλη πλευρά βρίσκεται ό,τι αγάπησες περισσότερο; Το ακολουθείς; Ένα λεπτό νήμα, η κλωστή, το όριο, τα σύνορα. Σ’ αυτά που αγαπάς και σ’ αυτά που ποθείς. Στη ρουτίνα και στο όνειρο. Στην ασφάλεια και στην περιπέτεια.
Το ημερολόγιο της Σαπφώς θα βοηθήσει τη Δώρα να αναμετρηθεί με τη ζωή της. Σαν να ξεκόλλησε μια μικρή πετρούλα που εμπόδιζε το νερό να τρέξει και τα μάτια να δουν. Και κύλησε το ποτάμι και παραδόθηκαν τα χρωστούμενα και κλείσανε τα τεφτέρια. Κι ένιωσε η Δώρα ανάλαφρη κι ελεύθερη να τολμήσει, να τρέξει, κι ας πέσει. Δεν ήταν η τελευταία μέρα που θα έβλεπε το φεγγάρι, κι αυτό ξαφνικά είχε πιο πολλή σημασία απ’ όλα. Ήξερε ποιο δρόμο ήθελε να πάρει, και θα τον τολμούσε χωρίς να αναρωτιέται αν θα την οδηγούσε στον απολεσθέντα της παράδεισο. Ήξερε πως θα έπαιρνε τον δρόμο που οδηγούσε στη θάλασσα, κι εκεί θα κολυμπούσε.


Το προφίλ της Μαρίας Παπαγιάννη

Η Μαρία Παπαγιάννη γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε ελληνική φιλολογία και στη συνέχεια δούλεψε ως δηµοσιογράφος στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, σε εφηµερίδες και περιοδικά. Συνεργάστηκε µε την Ορχήστρα των Χρωµάτων ως υπεύθυνη γραφείου τύπου. Τα τελευταία χρόνια γράφει ιστορίες για µικρά και µεγαλύτερα παιδιά και µεταφράζει παιδική λογοτεχνία. Τα βιβλία της έχουν αποσπάσει διακρίσεις, ενώ το παραµύθι της «Μια άλλη µέρα θα νικήσεις εσύ» κυκλοφορεί σε πολλές γλώσσες. Το µυθιστόρηµά της µε τίτλο «Το δέντρο το µονάχο» τιµήθηκε µε το Κρατικό Βραβείο και µε το βραβείο του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω. Έγραψε λιµπρέτα και στίχους για παραστάσεις µουσικού θεάτρου, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου («Ταξιδεύοντας µε τον Σταυρό του Νότου», «Παράξενο δεν είναι;», «Πες το µ’ ένα παραµύθι»). Όλα της τα βιβλία κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Πατάκη.

«Ενός λεπτού σιγή»

Κανένας δεν ξέρει ότι η Στέλλα Πέτερσεν και ο Κρίστιαν, ο µαθητής της, είναι ερωτευμένοι. Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία µιας µεγάλης και «αδύνατης» αγάπης: Πώς γεννήθηκε ο έρωτάς τους, πώς από λέξεις και χειρονοµίες, από τυχαίες συναντήσεις και αγγίγµατα ξεπήδησε ένα πάθος, πώς το πάθος έρχεται αντιµέτωπο µε την πραγµατικότητα, πώς ο Κρίστιαν θέλει να δώσει διάρκεια στον έρωτά του και συλλαµβάνει ένα τολµηρό αλλά ουτοπικό σχέδιο...
Η αφήγηση ξεκινάει από ένα ζεστό καλοκαίρι σε µια κωµόπολη στις ακτές της Βαλτικής, πριν από πολλά χρόνια. Ο Μπένι Γκούντµαν και ο Ρέι Τσαρλς είναι ακόµη στη µόδα, στα στενάκια ακούγεται το τραγούδι της λατέρνας, ο κόσµος πληρώνει µε µάρκα, κι όταν η δασκάλα Αγγλικών µπαίνει στην τελευταία τάξη του γυµνασίου, οι µαθητές σηκώνονται όρθιοι: Good morning, Mrs Petersen.

«Οφείλουµε ένα µεγάλο ευχαριστώ στον Ζίγκφριντ Λεντς γι’ αυτό το υπέροχα ποιητικό βιβλίο – ίσως το ωραιότερο έργο ενός µεγάλου συγγραφέα».
Marcel Reich-Ranicki, Frankfurter Allgemeine Zeitung

«Δεν διαβάζουµε συχνά τόσο εγκρατή και συνάµα τόσο ερωτικά βιβλία. Το “Ενός λεπτού σιγή” είναι ένα διαχρονικό διαµάντι που ταιριάζει απόλυτα στην εποχή µας».
Ulrich Greiner, Die Zeit


Το προφίλ του Ζίγκφριντ Λεντς

Ο Ζίγκφριντ Λεντς (Siegfried Lenz) γεννήθηκε το 1926 στο Λικ της Ανατολικής Πρωσίας. Από το 1951, χρονιά που κυκλοφόρησε το πρώτο του µυθιστόρηµα, έζησε στο Αµβούργο ως τον θάνατό του, τον Οκτώβριο του 2014. Είναι ένας από τους σηµαντικότερους Γερµανούς συγγραφείς και τα έργα του έχουν τιµηθεί µε πολλά βραβεία, µεταξύ των οποίων και το Βραβείο Γκαίτε. Στα ελληνικά έχουν µεταφραστεί άλλα τέσσερα βιβλία του (Η γλυκιά Σουλάικεν, Έκθεση ιδεών, Το τρένο που δεν χαιρετούσε, Γραφείο απολεσθέντων αντικειµένων).


Διαγωνισμός
Διεκδικείστε από ένα αντίτυπο από τα παραπάνω των εκδόσεων Πατάκης.  Για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό στείλτε mail με τα στοιχεία σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: pinakio.blog@gmail.com αφού πρώτα κάνετε like στην σελίδα του Πινακίου στο facebook 




ΥΓ1: Λήξη διαγωνισμού 16/2
ΥΓ2: Ο νικητής θα ενημερωθεί προσωπικά με mail  και όχι σε facebook ή twitter

1 σχόλιο: