Από την Μαρία Χουρδάκη
1.
Καλό είναι το παιδί να έρχεται στη ζωή
μόνον όταν είναι επιθυμητό, όταν σαν γονείς είστε έτοιμοι να δημιουργήσετε
ζεστή ατμόσφαιρα και θετικές σχέσεις μαζί του.
2.
Συνηθίστε το παιδί σας από νωρίς στις
μικρές ευθύνες του, αργότερα στις μεγαλύτερες. Μην το υπερπροστατεύετε, μην το
δικαιολογείτε πάντα. Δίνετέ του όμως τις ευκαιρίες για συζήτηση, μάθετε να το
ακούτε, διατηρείτε το διάλογο μαζί του.
3.
Παραδεχτείτε το παιδί σας όπως είναι:
περισσότερο ή λιγότερο έξυπνο, δραστήριο ή όχι, καλοφτιαγμένο ή άσχημο, κοντό,
παχύ, ψηλό, αγόρι, κορίτσι κ.ά. Μην το ταπεινώνετε, μην κάνετε μόνιμα
συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή με τον εαυτό σας. Καθένα έχει την αξία του,
βοηθείστε το να τη βρει.
4.
Ενισχύετε πάντα την εμπιστοσύνη του παιδιού
στον εαυτό του, την αυτοεκτίμηση. Επαινέστε το, ενθαρρύνετε κάθε πρωτοβουλία
του, βοηθείστε το να κρίνει, ν' αναζητά σε κάθε πρόβλημα τα θετικά και τα'
αρνητικά στοιχεία του, να παίρνει θέση. Σταυροδρόμια υπάρχουν πολλά στη ζωή.
Μην το αφήσετε να αποκτήσει την πείρα επιλογών, για πρώτη φορά, μπροστά στο
σταυροδρόμι των ναρκωτικών.
5.
Η προεφηβεία - εφηβεία είναι μια φάση ζωής
γεμάτη προβληματισμούς, οι σχέσεις σας με το παιδί σας δοκιμάζονται. Κρατείστε
την ισορροπία μα κατανόηση και διάλογο. Οι έφηβοι σας χρειάζονται αλλά, σύμφωνα
με την έκφρασή τους "δίπλα και όχι από πάνω". Θέλουν συνεργασία και
όχι εξουσία.
6.
Διαμορφώνετε τα σχέδιά σας για το παιδί με
βάση αυτό που είναι και όχι αυτό που θα "θέλετε" να είναι. Μην
υπερτιμάτε τις δυνάμεις του, τη νοημοσύνη του, στις σπουδές του, στην εκλογή
επαγγέλματος. Καλύτερα επιτυχημένος στο δημιουργικό του επάγγελμα παρά δυστυχής
στο "βάθρο" των φιλοδοξιών σας.
7.
Μην αποξενώνετε το παιδί σας από τους
φίλους, από τις διάφορες ομάδες, πολιτιστικές, αθλητικές, πολιτικές κ.ά. Μην το
καθηλώνετε στην ακινησία της καρέκλας και των πολλών μαθημάτων που δεν αφήνουν
ελεύθερο χρόνο. Η ομαδική ευθύνη είναι το κίνητρο για δράση, για δημιουργία.
Εξάλλου στην ομάδα μπορεί το παιδί να βρει ό,τι δεν βρήκε κοντά σας:
αυτοεκτίμηση, αναγνώριση, παραδοχή. Κι αν κάποια φορά το παιδί σας δε βρει
αμέσως το σωστό δρόμο του, μην το αποξενώσετε. Κρατάτε ανοιχτές τις πόρτες του
σπιτιού και της καρδιάς.
8.
Μην κρύβετε από το παιδί σας τις δυσκολίες
σας, οικονομικές, κοινωνικές, επαγγελματικές, ψυχολογικές, χωρίς όμως να τις
δραματοποιείτε. Το παιδί εκτιμά περισσότερο το γονέα που παλεύει από εκείνον
που του προσφέρει έτοιμη, άνετη ζωή.
9.
Είναι ανάγκη να υπάρχει συνεννόηση στην
οικογένεια, παραδοχή ανάμεσα στους συζύγους. Αν δε γίνεται, το διαζύγιο δεν
είναι τραυματικό για το παιδί όταν οι χειρισμοί είναι πολιτισμένοι και
αξιοπρεπείς.
10.
Περάστε στα παιδιά σας ιδανικά, όσο κι αν
αυτά ταλαιπωρούνται στην εποχή μας. Μην τα συνηθίζετε μόνο στην έγνοια του
"εαυτού", είναι βαρύ φορτίο που τελικά καταρρέει. Τα πλατύτερα
ιδανικά ανοίγουν ορίζοντες και θεμελιώνουν την αισιοδοξία, την αγωνιστική
διάθεση για τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου